zaterdag 24 augustus 2013

Kabeltopje en wees altijd dronken






Yep er is weer wat af! Een kabeltopje gebreid met garen dat ik al jaren geleden kocht. Het werd toen aan een verminderde prijs verkocht en tja, dan neemt een mens maar een pak mee voor je weet maar nooit. Intussen beschik ik over een voorraad voor heel wat 'je-weet-maar-nooit' momenten en projecten.

Zo ben ik ook maar eens wat begonnen met de 32 bollen coton fifty die ik ook ooit eens kocht aan verminderde prijs. Destijds was het de bedoeling om er een plaid van te breien, het is er nooit van gekomen. Dus toch maar even gezocht naar een wat groter project en ik zal in deze ronde sjaal toch wel een paar bollen kwijt kunnen me dunkt.

Dan die 'wees altijd dronken' in de titel van dit stukje. Mensen die me kennen fronsen nu even de wenkbrauwen, ik ben immers een overtuigde teetotaller. Maar het gaat hier om een gedicht van Baudelaire dat ik onlangs op de radio hoorde:

‘Wees altijd dronken! Dat is alles, het enige wat er toe doet. Om niet de helse last te voelen van de Tijd die je schouders breekt en je naar de aarde drukt, moet je je onophoudelijk bedrinken.
Maar waaraan? Aan wijn, aan poëzie of aan deugdzaamheid, net wat je wilt. Maar bedrink je.
En mocht je soms ontwaken op de trappen van een paleis, in het groene gras van een greppel, in de sombere eenzaamheid van je kamer, en merken dat de dronkenschap al verminderd of verdwenen is, vraag dan aan de wind, de golven, de sterren, de vogels en de klok, aan al wat vliedt, al wat zucht, al wat rolt, zingt of spreekt, vraag dan hoe laat het is; en de wind, de golven, de sterren, de vogels en de klok zullen je antwoorden: “Het is tijd om dronken te worden! Bedrink je om geen gemartelde slaaf van de Tijd te zijn; bedrink je altijd maar weer! Aan wijn, poëzie of aan deugdzaamheid, net wat je wilt.’
charles baudelaire (1821-1867) vertaling © menno wigman (uitgeverij voetnoot amsterdam, 1998)

Het sprak me meteen aan. Voor mij is handwerken mijn bron van dronkenschap. Ik heb het zelf in handen, bepaal en beslis zelf wat er al dan niet gebeurt. Dat staat los van tijd en andere dingen om me heen. Dingen die fijn zijn maar ook behoorlijk kunnen tegenvallen. Altijd is er een handwerk dat je opnieuw kan creëren, doelen doet stellen en houvast biedt.
Dus deze vorm van dronkenschap wil ik wel graag promoten. 

dinsdag 6 augustus 2013

Ajourvestje (FO 10/2013)



Zo, mijn jaardoel van 10 afgewerkte projecten is bereikt! Een periode van werkloosheid is daar niet vreemd aan. Gelukkig eindigt die periode binnenkort, al hoop ik op handwerkvlak even productief te blijven.

Het ajourvest is dus eindelijk afgeraakt. Breien was niks, het is het in elkaar zetten waar bij mij het schoentje wringt. Voor gewone tricotsteek heb ik veel geleerd van you-tubefilmpjes. Maar bij ajour is dat iets moeilijker toepasbaar. En dan die 'mouwkoppen'....ik had meer 'kop' dan 'armuitsnijding', dat was dus een beetje 'foefelen' geblazen. Ook de overgang van het bovenste, afgekante rechte gedeelte van de kop, naar de schuine kant verliep niet zonder slag of stoot. Ik bleef en blijf daar 'teutjes' houden. Hopelijk verdwijnen ze wat door het vest te dragen.

En dragen zal ik het, snel en veel. Want het vestje past maar net. Ik maakte nochtans een proeflapje. In de rapte, want proeflapjes zijn niet echt aan mij besteed. Aangezien ik het model met een andere naald breide dan opgegeven voelde ik me verplicht om er toch eentje te maken. Het leek me allemaal wel goed te komen. Ik wilde het sowieso wat strakker als in het boek. Het zit strak...


Een beetje frustrerend, maar het belet me niet verder te priegelen.  Project 11 is zo goed als af:


en nu het wat frisser weer wordt, kom ik misschien weer eens toe aan quilten. Om zeker niet zonder inspiratie te vallen liet ik me daarnet nog verleiden om nog maar wat ideeën bij te kopen. Tsja....een mens moet wat...