zondag 28 juni 2015

Top down topje

Vorig jaar kocht ik in 't Wolwinkeltje de laatste 4 strengen Rowan Summer Tweed in de kleur Denim. 200 gr, een topje zou ik er wel uitkrijgen.

Last year I bought at 't Wolwinkeltje the final 4 hanks of Rowan Summer Tweed in Denim color. 200 grs, a top should be possible.



Om een geschikt patroon te vinden is Ravelry mijn grote vriend. Je kan er zoeken op garen en dan zien welke patronen met dit garen gemaakt zijn. Ik vond er de Bernat Leaf Top-versie van Penny. Zij breide de top met vier strengen, als dat bij haar lukte moest mij dat ook lukken. Voor de zekerheid koos ik voor maat XS, desnoods zou ik mijn adem wel wat inhouden  ;-)

To find a suitable pattern Ravelry is my best friend. You can search by yarn and see the projects made with it. I found the Bernat Leaf Top-version by Penny. She used only 4 hanks, so I should be able to do the same. To be sure I chosed size XS, if needed I would pull my belly in to made it fit ;-)





En ja hoor, het is gelukt! Ik denk niet dat ik nog veel meer dan 1 meter garen over heb. En ik moet mijn adem niet inhouden, het topje past perfect en zit lekker.

And yes, I did it! I don't have much more than 1meter yarn left. But above all I don't need to pull my belly in. The top fits well and feels comfortable.

zondag 7 juni 2015

Over schriftjes - About (paper!) notebooks



Schriftjes, daar heb ik wat mee. Ik ga er steeds naar op zoek als ik een zaak met papierwaren passeer. Het zijn hebbedingen die budgettair verantwoordt zijn en bovendien worden ze nuttig gebruikt. Bij elk breiproject zit een schriftje waarin alles minutieus wordt genoteerd. Het lijkt soms geheimschrift en ja, het gebeurt dat ik het zelf niet helemaal meer kan ontcijferen…



 

















Notebooks, I love them. When I pass a stationer’s shop I can’t resist to go in and look for them. They are must haves within budgetary limits and above all they are useful.
Every knitting project is accompanied by a notebook in which I take meticulous notes. Often it looks as secret writing, so yes, it happens that I have difficulties to decipher it myself.

  
Mijn voorkeur gaat uit naar schriftjes in A7 formaat, graag met een romantisch bloemig kaft. Soms is zelfs ook de binnenkaft mooi bedrukt. Gewoon bruin vind ik ook wel mooi en robust. A6-jes en A5-jes kunnen overigens ook hoor.

 








 



















I prefer my notebooks in a handy A7 size,  although I stock A6 and A5 sizes as well. The cover is preferably a romantic floral design, although a sober brown notebook attracts me to, they look so robust.




Als een schriftje vol is ga ik het ontleden, want het bevat een schat aan informatie. Relevante info over het breiwerk wordt toegevoegd aan het betreffende project op Ravelry. Maar vooral de niet brei-gerelateerde info is geweldig om te herlezen.




When a notebook is full I need to analyse it, because it contains a wealth of information. Relevant information about the knitting projects is added to Ravelry.  But particulary the not-knitting related information is awesome to reread.





Als ik brei kijk ik vaak televisie, ik zorg dat de digibox vol programma’s zit naar mijn zin. Meestal documentaires, maar tuinprogramma’s en af en toe een film komen er ook in. Als ik ‘live’ tv kijk blijf ik vaak wel eens hangen bij een kookprogramma. En dan is zo’n schriftje erg handig om bij de hand te hebben en er iets in te kriebelen, wat ooit opgezocht, gelezen of gemaakt kan worden.





When knitting I often watch TV, so I make sure that my digibox is full of programs to my desire. Mostly documentaries, but also gardening programmes and now and than a good movie are added. When I watch live television I linger often with coocking programmes. Having a notebook by hand is always easy to jot down something that needs to be looked up, read or made sometime.





Zo toonde een gedreven Ionica Smeets (het wiskundemeisje) in een uitzending van Zomergasten het You Tube-filmpje over het wiskundig onmogelijke ananashuis van Sponge Bob. Haar soort wiskunde is leuk, dus dat filmpje en nog meer moest een keer herbekeken worden. Genoteerd!

I saw a very driven Ionica Smeets (the maths girl) in an episode of ‘Zomergasten’ telling about a You Tube clip about the mathematical impossibility of the pine apple-home of Sponge Bob. Her way of looking at maths is fun, this clip and others needed to be reviewed so I took note of it.


 

 
Ook boeken maken een groot aandeel uit van de notities met dank aan Wim Brands.
In het schriftje dat ik momenteel ontleed vind ik ook: ‘Soda bread (moet niet rijzen’. En paar bladzijden en projecten verder: ‘scones met kaas (bakpoeder) Nigel Slater’. 

Thanks to Wim Brands book titles take a great part of my aded notes.
In the notebook I currently dissect I also find: ‘soda bread (doesn’t need to rise)’ and 'cheese scones – Nigel Slater’.  Still need to give these a try…





Maar soms komen er warempel handwerkgerelateerde wetenswaardigheden op tv. In een uitzending van ‘De Ijzeren Eeuw’ zei Hans Goedkoop, kijkend naar een portret van Johanna Borski : 'het lijkt wel een oude breisok!' Erg vleiend klonk het niet, dus ik was benieuwd naar de exacte betekenis van die uitdrukking. 
Een breikous zou een vrouw zijn die weinig zegt, maar ook gewoon een kous die nog op de naalden staat…

But sometimes there are actually needlework related facts on TV.  In an episode of Ijzeren Eeuw  I heard Hans Goedkoop – looking at a painting of Johanna Borski - saying: 'She looks as an old knitting sock!' It didn’t sound very flattering, so I was curiuous about the meaning of being a knitting sock.
A knitting sock would refer to a woman who doesn't say much, but it is also a sock still on the needles...




In een andere aflevering van ‘De Ijzeren Eeuw’ ging het over de activiteiten van dames uit de hogere klasse. Veel meer te doen dan hun huishouden te besturen hadden ze niet. Ze waren te chique om te werken, en hun sociale omgang moest aan een bepaalde standaard voldoen. Dat bracht Betsy Perk op het idee om ‘Arbeid Adelt’ op te richten, waar dames van stand hun handwerk konden verkopen en zo economische zelfstandigheid te verwerven. De organisatie bestaat nog steeds.

Another episode of ‘De Ijzeren Eeuw’ told us about the activities of women of the upper class. They hadn’t much more to do than to run their household. They were to posh to work en their social contacts needed to be upon standard. That brought Betsy Perk to the idea to establish ‘Arbeid Adelt’, an organisation where women of the upper class could gather en sell their needlework. Which also gave them the opportunity to become more economical independent. The organisation still exists today.






Om maar te zeggen dat handwerken verre van een nutteloze bezigheid is…

Just to say that needlework is far from idle…