De simpele verklaring daarvoor is dat we deze in België niet hebben, dus de meeste beurzen zijn een heel eind weg zodat je er al een weekend voor moet uitrekken. Als je dan ook nog van het openbaar vervoer gebruik moet maken, tel je kosten dan maar uit. En dan heb je nog geen bolletje wol, en daar ga je immers voor.
Enfin, dit jaar gaat het anders zijn. Met mijn compagnon de route zouden we dit jaar de beurzen eens gaan afschuimen, zij vindt lange afstanden afleggen met de auto geen punt. En zo geschiede...bijna. Zwolle verdween in een winterprik. Maar hoera, hoera, de volgende beurs was dus Knit en Knot in Tilburg, lekker dichtbij! Maar hier gooiden andere perikelen weer roet in het eten voor mijn compagnon. En net toen kwam Hema een leuke oplossing brengen: die hadden net onlangs een promo NS-ticketverkoop, een dagretour voor maar 19 euro. Alsof ze het wisten...
Ik dus op weg! De treinverbinding Leuven - Tilburg is eigenlijk wel vlot en intussen heb ik lekker lapjes zitten haken. Aangekomen in Tilburg ging ik - in bijna looppas - naar de Koepelhal. Die ligt 800m van het station, daar zou ik snel zijn. Of toch niet? 800m, zo ver is dat toch niet? Was ik niet al veel verder? Ik leek Tilburg wel uit te lopen. Bij een witgoedhandelaar ging ik het maar even vragen. De Koepelhal???? Nog nooit van gehoord! Even aan de collega vragen. Ik hoorde gelukkig al positieve geluiden vanuit de achtergrond komen: oef! Ik moest een eindje terug, tunneltje onderdoor en daar was het.
A confession: this was my first visit to a knit - and crochet fair. Really! The simple explanation is that we don't have them here in Belgium. Most fairs are quite a long way so you need a whole weekend for it. And if you need to use public transport, do the math and you even don't have any yarn yet.
But this year it would be different. With my 'compagnon de route' we would skim the fairs. She doesn't mind to drive long distances. So it happend...almost. Zwolle was cancelled due to a cold snap. But hurray, hurray, next fair was Knit en Knot in Tilburg. But other perils threw a spanner in the works for my companion.. Luckely Hema came with a nice promotion: NS day tickets at low cost. As if they knew...
So I went. The connection Leuven - Tilburg was rather smooth and I crocheted some granny squares on the way. Arriving in Tilburg I went - almost running - for the Koepelhal, it was nearby only 800 mts. That is not far. But, wasn't I walking already more than 800 mts? It was as if I was walking out of Tilburg. I went in a local electro shop to ask for the directions. The man was puzzled. Luckely his collegue knew the directions.
Uitgehongerd moest ik eerst even een broodje eten en kon ik de gezellige drukte aanschouwen. Ik heb nog nooit zo snel een broodje binnengewerkt: ik zat vlak bij de stand van Atelier Wol en Zijde en die zoog me zo ongeveer aan. Stond met stip op mijn lijst met te bezoeken standen. Ik kocht er dan ook de wolletjes die ik op het oog had: een streng mooi blauwe (dankjewel om die voor me te zoeken) Marina van Manos Del Uruguay en een streng Boots sokkenwol van Schoppel Wolle
Famished I needed a sandwich first, while watching the bustle. I've never eaten a sandwich so quickly: a sat next to the stand of Atelier Wol en Zijde and that almost drew me in. This stand was high on my list. I bought the yarns that I had in mind: a hank blue (thanks for looking for it!) Marina by Manos Del Ururguay and a hank Boots sock yarn by Schoppel Wolle.
Bij Knitted Knots vond ik een leuk hebbedingetje als troostprijs voor mijn afwezige compagnon en voor mezelf ook een natuurlijk.
At Knitted Knots I found a little present for my absent compagnion, and one for me too ofcourse...
In het midden van de zaal kon je meehaken aan wat in 2018 de grootste gehaakte deken van de wereld moet worden.
At the centre of the hall you could crochet along on what will be the biggest blanket of the world in 2018
Bij Wol en Co stond ik de zwijmelen bij de cones van Holstgarn. Ik koos een petroleumblauw in het Coast garen en een groener garen in Supersoft. Bij het afrekenen viel mijn oog op de projectzakjes, dus daar nam ik ook gauw nog een van mee. De balletjes zouden door de opwindman gemaakt worden terwijl ik even koffie ging drinken.
At Wol en Co I stood basking at the cones by Holstgarn. I choose petroleum blue in the Coast yarn and a green in Supersoft. When settling the bill I saw the projectbags, so I took also one of them. My cakes would be winded by the winding man while I went for a coffee.
Fetching my cakes my eyes fell on this sock ruler, couldn't resit to it, so from now on: perfect fitted socks.
Ofcourse there was much more, so I'm looking forward to a next edition. But first: Rijswijk next month!
