HAPPENSTANCE

Toen ik in 'The Book of Haps' het verhaal bij de Happenstance-shawl van Romi Hill las, wist ik meteen dat ik deze sjaal voor Ana zou breien. 

When I read  in 'The Book of Haps' the explanation of the Happenstance-shawl by Romi Hill, I knew right away that I would knit this shawl for Ana.
 

Het is intussen meer dan 20 jaar geleden dat ik Ana toevallig (happenstance) ontmoette. Sindsdien beschouw ik haar als mijn intellectuele mentor. De dingen die ik van haar en door haar leerde zijn ontelbaar.

It has been over 20 years since I met Ana coincidentally (happenstance). Since then, I consider her as my intellectual mentor. The things I learned from her and by her are innumerable.

Als kind al zat ik vaak in een hoekje met een boek, hoewel dit niet aangemoedigd werd in mijn omgeving. Kennis en kennis opdoen werd niet als iets belangrijks gezien. Integendeel, ik denk dat het eerder als iets bedreigends werd gezien. Het dorpse leven veranderde ook wel in snel tempo tijdens die jaren. Van een gemeenschap waarin de meeste mensen arbeiders waren, verschoof deze langzaam naar een maatschappij waarin verder studeren vanzelfsprekend werd. Meer en meer mensen waren hoger opgeleid en namen hun plek in het dorp en in het verenigingsleven in. Ik herinner me de wrevel daarrond, die 'gestudeerden' dachten dat ze het allemaal wisten en het maar voor het zeggen hadden. 

As a child I often sat in a corner with a book, although this was not encouraged by my environment. Knowledge and studying were not seen as something important. On the contrary, I think it rather was seen as something threatening. Village life changed rapidly during these years. A community in which most people were workers, shifted slowly to a society where having a higher education was normal. Increasingly more people were more educated and took their place in the village and in collective activities. I remember the resentment around it, higher educated people were high on themselves, so was said.

 





Bijgevolg werd studeren ook niet van mij verwacht, en ik wist zelf eigenlijk ook niet beter.
Maar eens onder de kerktoren weg haalde ik mijn schade in. En zo leerde ik Ana tijdens een opleiding kennen. Met haar huis vol boeken en nog steeds nieuwsgierig en op zoek naar nieuwe kennis, was zij voor mij een bron waaraan ik me kon laven. Mijn honger naar kennis was niet langer iets vreemds, maar iets waar ik me met plezier aan overgeef en mijn leven verrijkt.

Consequently, having an higher education was not expected of me, and I didn't knew better.
But once I left the village things changed, and I compensate this deficit. That is how I met Ana, we were attending the same course. With her house full of books and still curious and eager for new knowledge, she was (and is) for me a source I could feed upon. My hunger for knowledge was no longer something strange, but something that enriches my life.

 


Terugkomend op de sjaal: de gele kleur in de sjaal verwijst naar het gele korstmos dat op stenen voorkomt. Eén van de vele dingen die ik van Ana leerde is dat dat lichen zijn. 

Getting back to the shawl: the yellow colour in the shawl refers to lichen that grows upon stones. That is one of the many things I learned from Ana, before that I just called it moss...

 

Dus bij deze: Ana, dit is jouw sjaal! Muito, muito obrigada por compartilhar seus conhecimentos! 

So Ana, this is your shawl! Muito, muito obrigada por compartilhar seus conhecimentos! 

 

(yarn used: Jamieson & Smith - Shetland Heritage and 2-ply jumper weigth)