Hitchhicker en een ludieke string

Neen, ik kwam geen hitchhicker in een string tegen. Ik breide beiden wel. Alles kan!

De Hitchhicker is één van de geweldige patronen van Martina Behm. Verrassend simpel, verslavend ook. Op Ravelry zie je hoe populair dit ontwerp is en wat mensen er zelf nog bij bedenken. Ik denk dat het voor mij ook niet bij deze ene zal blijven.

Mijn Hitchhicker breide ik met Estio van Lang. En fijn garen voor mij, want het 'piekt' niet. Ik word bijna wanhopig van alle mooie garens die ik zie en waar ik dingen mee wil maken die ik zelf niet zal kunnen (ver)dragen. Het moeten dus allemaal cadeautjes worden...er zit er inmiddels weer eentje in de pijplijn. Gelukkig verjaren mensen jaarlijks, of ze dat nu fijn vinden of niet. Geen enkele datum wordt echt geschrapt, ook niet op vraag!  ;-)

Dan die string. Dat idee ontstond toen ik bij de foto van het begin van een triangle sjaal, de vraag kreeg of dat een string was. De vraag kwam van een man, natuurlijk. Er wordt dan algauw wat over en weer gegrapt. Dus deze man kreeg gisteren op de fuif voor zijn 40ste verjaardag zijn eigen OHL-string. Ook hiervoor vond ik op Ravelry het patroon.

Of hij draagbaar is wil ik betwijfelen, maar ach, er mag ook al eens iets ludieks gebreid worden.
Maar nu is het weer volle gas vooruit, er moeten nog een hele boel serieuze dingen afgewerkt worden...

Kous met gaatjes

Ik dacht dat ze passé waren, ajoursokken.
Maar in 'Breien to go: sokken' staan er verschillende. En ik wil alle sokken die er in staan breien, dus ontkom ik er niet aan.
In het boekje staan ze in ecru, echt heel klassiek.

In die versie zie ik ze me niet dragen, maar kijk!

In een kleurtje zijn ze wel best leuk en draagbaar. Ik breide ze in Arwetta Classic van Filcolana, in petroleumgroen.

Zo, de sokkenlade raakt weer wat gevulder. Ik begin er naar uit te kijken om mijn zelfgebreide sokken ook daadwerkelijk te gaan dragen. Dat heb ik tot nu toe nog niet gedaan. Echt. Ik vind het bijna zonde om ze te gaan dragen en ze bloot te stellen aan slijtage. Maar ik heb al meer dan een jaar geen sokken bijgekocht, dus het zal er wel eens van gaan komen. Ik ben nu blij met elke oude sok waar een gaatje in komt.

Recipe for a handmade winter. (Promofilmpje Katia)

Komt in orde met 7 cursussen in 't Wolwinkeltje in het vooruitzicht!! ;-))

Van sjaal naar sok, opendeur bij Dolce Lana en vrijgezellen op het terras van 't Wolwinkeltje

De sjaal die een paar sokken werd. Zo gaat dat immers met het Regia Creativ-garen. Het wordt niet als een bol aangeboden, maar als een eenvoudig gebreide sjaal. Op die manier kan je het kleurverloop al goed zien. De sjaal was in het middenstuk lichter gekleurd en ik zorgde er voor dat ik dit gedeelte voor de voet gebruikte. Kwestie van een wit voetje te proberen halen ofzoiets.

Vorige week hield Dolce Lana open deur. Ik kende de winkel van op Internet en vroeg me af of ik eens zou gaan piepen. Ik ben hier in Leuven immers goed voorzien van wol in 't Wolwinkeltje. Maar ja, nieuwsgierig als ik ben ging ik toch maar eens kijken. Ook met de belofte aan mezelf dat als ik dan al de moeite deed om tot daar te bussen en treinen, ik me ook gewoon mocht laten gaan. De voorraad is dus weer flink aangevuld en tijdens het laten gaan heb ik toch op een gegeven moment aan de noodrem getrokken. Anders werd het helemaal te gek!

Nu nog de tijd vinden om er wat mee te gaan doen. Ideeën genoeg, maar nog een aantal projecten op de naalden, twee kadootjes die dringend in elkaar gepriegeld moeten worden en vanaf oktober starten de cursussen 't Wolwinkeltje weer.

Daar schreef ik mezelf vandaag voor in, vorig jaar viste ik bij een paar cursussen achter het net wegens volzet, dus nu was ik er als de kippen bij om me voor zeven, jawel: ZEVEN, cursussen in te schrijven. Er zijn kleinere projecten bij zoals sokken, handschoenen en polswarmers maar ook heel uitdagende. De Jubilee Throw van Kaffe Fasset bijvoorbeeld. Ik moest eigenlijk even slikken toen ik de foto zag. Maar het moet er maar eens van komen om kleuren te leren inbreien.

Het zal wat gepriegel en gezwoeg en gezweet vragen, maar dat gaat altijd gepaard met dolle pret. Dat was ook vandaag zo, tijdens het 'vrij breien'. Als het weer het toelaat, zitten we buiten voor de winkel te breien en dat geeft heel wat bekijks. Opvallend is dat Nederlanders vaak enthousiast reageren, ze kennen dat helemaal niet in Nederland zeggen ze dan. Vreemd, als je het grote aantal Nederlandse handwerksites bekijkt.

Maar vandaag hadden we toch wel speciale bezoekers. Een groepje jongelingen had een vrijgezellendag en ze vonden dat de bruidegom moest leren breien. Dat moedigden wij dus enthousiast aan, en 'onze' Nicole nam deze taak op zich.

 

Wat die laatste foto te betekenen heeft kan ik hier fatsoenlijker wijs niet neerschrijven.

 In elk geval was de interesse gewekt, want de 'leader of the gang' wou het ook wel eens proberen.

En hij kon het! Dus volgens mij hebben die mannen vanaf vandaag een nieuwe hobby. Gedaan met voetballen, het wordt gezellig breien vanaf nu. Ze zijn zeker welkom.

Mocht iemand deze heerschappen kennen, verwijs ze dan naar deze site of stuur hun gegevens even. Die zijn we natuurlijk in alle  hilariteit vergeten vragen. Mochten ze zich héél erg opgelaten voelen bij deze foto's kunnen ze op eenvoudig verzoek en een paar naalden breien weggehaald worden.