Van sjaal naar sok, opendeur bij Dolce Lana en vrijgezellen op het terras van 't Wolwinkeltje

De sjaal die een paar sokken werd. Zo gaat dat immers met het Regia Creativ-garen. Het wordt niet als een bol aangeboden, maar als een eenvoudig gebreide sjaal. Op die manier kan je het kleurverloop al goed zien. De sjaal was in het middenstuk lichter gekleurd en ik zorgde er voor dat ik dit gedeelte voor de voet gebruikte. Kwestie van een wit voetje te proberen halen ofzoiets.

Vorige week hield Dolce Lana open deur. Ik kende de winkel van op Internet en vroeg me af of ik eens zou gaan piepen. Ik ben hier in Leuven immers goed voorzien van wol in 't Wolwinkeltje. Maar ja, nieuwsgierig als ik ben ging ik toch maar eens kijken. Ook met de belofte aan mezelf dat als ik dan al de moeite deed om tot daar te bussen en treinen, ik me ook gewoon mocht laten gaan. De voorraad is dus weer flink aangevuld en tijdens het laten gaan heb ik toch op een gegeven moment aan de noodrem getrokken. Anders werd het helemaal te gek!

Nu nog de tijd vinden om er wat mee te gaan doen. Ideeën genoeg, maar nog een aantal projecten op de naalden, twee kadootjes die dringend in elkaar gepriegeld moeten worden en vanaf oktober starten de cursussen 't Wolwinkeltje weer.

Daar schreef ik mezelf vandaag voor in, vorig jaar viste ik bij een paar cursussen achter het net wegens volzet, dus nu was ik er als de kippen bij om me voor zeven, jawel: ZEVEN, cursussen in te schrijven. Er zijn kleinere projecten bij zoals sokken, handschoenen en polswarmers maar ook heel uitdagende. De Jubilee Throw van Kaffe Fasset bijvoorbeeld. Ik moest eigenlijk even slikken toen ik de foto zag. Maar het moet er maar eens van komen om kleuren te leren inbreien.

Het zal wat gepriegel en gezwoeg en gezweet vragen, maar dat gaat altijd gepaard met dolle pret. Dat was ook vandaag zo, tijdens het 'vrij breien'. Als het weer het toelaat, zitten we buiten voor de winkel te breien en dat geeft heel wat bekijks. Opvallend is dat Nederlanders vaak enthousiast reageren, ze kennen dat helemaal niet in Nederland zeggen ze dan. Vreemd, als je het grote aantal Nederlandse handwerksites bekijkt.

Maar vandaag hadden we toch wel speciale bezoekers. Een groepje jongelingen had een vrijgezellendag en ze vonden dat de bruidegom moest leren breien. Dat moedigden wij dus enthousiast aan, en 'onze' Nicole nam deze taak op zich.

 

Wat die laatste foto te betekenen heeft kan ik hier fatsoenlijker wijs niet neerschrijven.

 In elk geval was de interesse gewekt, want de 'leader of the gang' wou het ook wel eens proberen.

En hij kon het! Dus volgens mij hebben die mannen vanaf vandaag een nieuwe hobby. Gedaan met voetballen, het wordt gezellig breien vanaf nu. Ze zijn zeker welkom.

Mocht iemand deze heerschappen kennen, verwijs ze dan naar deze site of stuur hun gegevens even. Die zijn we natuurlijk in alle  hilariteit vergeten vragen. Mochten ze zich héél erg opgelaten voelen bij deze foto's kunnen ze op eenvoudig verzoek en een paar naalden breien weggehaald worden.