zondag 23 maart 2014

Nog een keer slipped stitches

Nu ik ze ken wil ik ze meer gaan gebruiken en uitvissen wat er allemaal mee kan.

Het Walk On The Moon-patroon zat al langer in mijn favorieten op Ravelry. Ik zag het eindresultaat ervan bij collegabreister Dominique en vond hem prachtig: het model, de kleurencombinatie, de mooie steken waarvan ik toen nog niet wist dat het slipped stitches waren.

Het originele patroon maakt gebruik van drie kleuren, maar omdat deze sjaal moest passen bij mijn vingerloze handschoentjes hield ik het bij mijn twee kleuren in de Jawoll Superwash . En ik ben tevreden, héél tevreden.


Het breien van deze sjaal was een feest. Ik was elke keer nieuwsgierig naar de rijen met de slipped stitches en door het wisselen van kleur werd het al helemaal nooit saai. De tip die de beschrijving geeft over het langs de zijkant meenemen van de niet gebruikte kleur, maakt dat het draden instoppen beperkt blijft.

 


 



Wat zeker een must is, is een rondbreinaald die lang genoeg is. Ik gebruikte er eentje van 80 cm. Op het einde van het patroon was het met 604 steken echt dringen op de draad. Toen ik ontdekte dat voor de boord alle steken verdubbeld moesten worden, vlogen ze me bijna om de oren.

De vorm van de sjaal zorgt ervoor dat hij mooi en goed over de schouders hangt. Hij lijkt me praktischer dan de klassieke driehoekssjaal. Alleen de manier van dragen zal ik nog moeten uitproberen: gewoon omslaan of met een speld. Maar dat is iets voor in de herfst, voor nu mag hij - samen met de handschoentjes - hopelijk voor héél lang de kast in.

 




dinsdag 11 maart 2014

Görg & Görg

Een stadsbezoek, dat moet zo aan bepaalde voorwaarden voldoen. Er even helemaal uit zijn met een flinke portie cultuur en vertier.

Voor het cultuurgedeelte kies ik geschiedenis, me even in een andere tijd wanen: zwijmelend wrijven over een steen, me voorstellen hoe eeuwen terug historische figuren leefden: het hoefgekletter van de paarden, koene ridders en bloederige strijd, het ruisen van kledij, het dagelijkse leven van eeuwen geleden.

Voor het vertier staan met stip op één: handwerkwinkels en boekhandels. Naast het gezwijmel wil ik toch ook graag iets materieels aan een uitstap overhouden.

Dus, dit weekend gingen we maar eens naar Aken, daar leek dit alles me ruim voor handen.
Ik moet eerlijk toegeven dat het cultuurgedeelte ietwat tegenviel. Het zwijmelaspect ontbrak wat vond ik. De geschiedenis was er, maar het was alsof ze niet meer helemaal ademde. Waarschijnlijk komt ze binnen enkele maanden weer meer tot leven, dan worden naar aanleiding van het overlijden van Karel de Grote 1200 jaar geleden, verschillende tentoonstellingen en festiviteiten georganiseerd.
Wat niet wegneemt dat in nu al bangelijk dicht bij de keizerstroon en het stoffelijk overschot van Karel de Grote stond. Ik had graag de troon even geaaid, maar dat kon jammer genoeg niet.

















Op naar meer aaibare dingen dan maar: breigaren! Bij Görg & Görg is dat ruim voorhanden.



Veel garens die ik ken, maar dan toch, achteraan in de winkel een voor mij onbekend merk: Ito . Pure zijde, mengelingen met zijde, garens met papier of staaldraad erin. Echt wel bijzondere dingen.
Ik probeerde mijn hoofd erbij te houden en koos een paar 'eenvoudige' garens.



De lichtgrijze Asa (linnen, katoen en zijde) en de Serishin (zijde) in de kleur 'Deep Sea' zullen tot (lace-) sjaals verwerkt worden.
De Kinu (bourettezijde) in Lead Green wordt waarschijnlijk een topje.

Maar zoals vaak het motto is: eerst maar eens wat dingen afwerken!

En die boekhandel? Wel die bezochten we ook nog. Daar heb ik gesnuffeld en geaaid, maar met mijn zakje garens was mijn behoefte aan materiële dingen weer even bevredigd. En ook hier kan ik zeggen: eerst maar eens wat boeken uit de voorraad lezen!

Het is overigens opvallend hoe gelijk beide hobby's lopen:
De ellenlange leeslijst en de verzameling patronen en ideeën, genoeg voor tientallen jaren.
De hoeveelheid ongelezen boeken op de plank en de dozen met de wolvoorraad.
De aantrekkingskracht van boekhandels en handwerkwinkels.
En vooral, het gevoel van spijt omdat ik nooit de tijd zal hebben om alles te lezen en te maken wat ik zou willen lezen en maken...