After the Booties for Molleke, it was time to think about a birthing present. I saw the Owl Obsession blanket by The Hat & I on Ravelry, I thought it to be a nice project. Mum Kim liked it too, but opted for a brown background, just as the tote.
Dus ging ik op zoek naar een geschikt garen. Softfun en Softfun Batik van Scheepjeswol vond ik erg geschikt, een katoen/acryl mix: lekker zacht en door de acryl lichter dan puur katoen.
So I went searching for a suitable yarn. Softfun and Softfun Batik by Scheepjeswol I found very suitable, a cotton/acrylic mix: soft and due to the acrylic not so heavy than pure cotton.
De eerste uiltjes werden snel uitgeprobeerd. Als een niet zo ervaren haakster was ik wel erg benieuwd hoe dat zou gaan. Dankzij het super duidelijk patroon ging het erg vlot. Het was toen juni en ik was er gerust in dat alles tegen januari vlotjes in orde zou komen, januari was nog héél ver weg. Ik nam weer andere projecten ter hand, er kwamen nieuwe projecten bij en ja, tussendoor haakte ik wel eens een stukje voor het dekentje.
The first owls were tried quickly. As a not so experienced crocheter I was curieus how they would work out. Thanks to the clear pattern it went smoothly. It was june then and I was sure that by january the blanket would be ready, january was still so far away... So I picked up other projects, started new ones and now and then I made a block for the blanket.
Inmiddels werd duidelijk dat Jeanneke (de nieuwe naam voor Molleke sinds we wisten dat het een meisje zou worden) al in december ter wereld zou komen. Misschien moest ik me toch een beetje gaan haasten? Ach...
Het gevolg was dat het in december alle hens aan dek was. Andere projecten werden aan de kant geschoven.
In the meantime it became clear that Jeanneke (the new name for Molleke as we know now that it would be a girl) would already been born in december. Maybe I should hurry a bit? Oh well...
Ofcourse with the result that in december it was all hands on deck. Other projects were put aside.
Lapjes werden gehaakt. Honderden draadjes werden ingestopt! Really, ik heb ze bij benadering geteld, het moeten er minstens 300 geweest zijn!
En intussen had LIA haar entree op de wereld al gemaakt.
Met haar kleinheid en de feestdagen als excuus zou ik pas in januari op bezoek gaan...ik had nog even wat te doen...
Blocks were crocheted. Hunderds of loose ends were woven in. Really, I've counted them approximately, there were at least 300 ends...
Meanwhile LIA was born. I used her smallnes and the holidays as an excuse to visit her in january...I still had to do some things...
De lapjes aan elkaar zetten was weer een spannend moment. Zou dat vlot gaan? Ja, eigenlijk wel, alles klopte netjes en de lapjes werden langzaam aan een dekentje.
Assembling the blocks was an exciting moment. Would all fit well? Yes it did! And the blocks gradually turned into a blanket.
Ook de verdeling van de kleuren viel goed mee. Het leek me maar niet te lukken om de lapjes zo te schikken dat de kleuren netjes verdeeld werden. Maar het geheel valt me toch mee.
I had some trouble to arrange the blocks into a balanced color scheme. But seeing the result, I'm quite happy with it.
Een nieuw spannend moment: de oogjes van uiltjes maken en opnaaien. In het oorspronkelijk patroon zijn de pupillen zwarte knoopjes. Bij andere maaksters van dit dekentje hoorde ik daarover enige bezorgdheid. Dus nam ik geen risico en naaide ik de pupillen, nu ja, naaien...het was eigenlijk eerder wat foefelen. Ook het opnaaien van de oogjes viel niet zo mee, ze wilden niet altijd 'kijken' zoals ik wou. Een aantal uiltjes kijkt nu wat vreemd, maar vreemde uilen moeten er ook zijn, toch?
Another daunting moment: the making and sewing on of the eyes. In the original pattern the pupils are formed by buttons. Other makers of this blanket were a bit concerned about buttons and babies. So I decided to sew the pupils...it became a bit of a botch job I'm afraid.
The sewing on of the eyes wasn't easy either, they didn't want to 'look' into the direction I wanted them to look. There are some funny looking owls now, oh well, funny owls are needed as well, aren't they?
Oef, klaar! Een snel wasje en blocken. Zouden de oortjes van uiltjes naar boven willen blijven staan?
Phew, ready! A quick wash and then blocking. Will the ears of the owls stay up?
De oortjes staan bij het inpakken van het deken nog recht...
When wrapping up the blanket, the ears are still standing up...
Eindelijk!!! LIA onder haar dekentje.
Finally!!! LIA under her blanket.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten