woensdag 22 juli 2015

Sokken met een kabelboord - Cabled Top Socks

The Ultimate Sock Book van Vogue Knitting: een heerlijk boek voor sokken breisters. Naast de geschiedenis van het sokkenbreien krijg je de basistechnieken en de anatomie van de sok uitgelegd. Met tips over garen, een sock-calculator, een basispatroon en tal van fantasiesteken ontwerp je je eigen sok. Bovendien staan er ook 25 uitgewerkte patronen in het boek.

The Ultimate Sock Book by Vogue knitting: a gorgeous book for sock knitters. Besides the history of sock knitting you get the basic techniques and the anatomy of a sock explained. With tips on yarn, a sock calculator, a basic pattern and a lot of fantasy stitches you can design your own pair of socks. Futhermore there are 25 patterns in detail in the book.

 
 



Ik wil het boek netjes uitbreien en begon met het eerste patroon. Niet echt mijn favoriet: een sok zonder hiel...

I want to knit all those 25 patterns and started neatly with the first pattern. Not really my favorite: a tube sock with no heel shaping...


Maar alles moet een keer geprobeerd worden en bij elk patroon leer je wel iets nieuws denk ik dan maar.

But everything needs to be tried and with every pattern you can learn something new, so I think.



De boord van de sok bestaat uit een I-cord - voila, daar heb je het nieuwe al! - tot een ketting gehaakt. Langs die ketting neem je de steken voor het been op. En dan is het, hupakee, gewoon doorbreien tot aan de teen. Het spiraalpatroon zou er voor zorgen dat de sok, bij gebrek aan een hiel, toch op zijn plaats blijft en niet rond de voet gaat draaien.

The border of the sock consists of an I-cord - that's already a new thing to me! - crocheted to a chain. Along that chain you pick up the stitches for the leg. And then it is, easy peasy, knitting up to the toe. The spiral pattern should help to avoid the sock, due to absence of a heel, winding around the foot. 


De teen is een sterteen waarbij de overblijvende steken worden samengetrokken en vastgezet. Ook deze teen is niet mijn favoriet, ik brei gewoonlijk een 'wedge toe' die ik dicht maas. Maar ik deed het netjes volgens het boek, bij een eerste patroon doe ik dat nog wel.

The toe is a star toe and the remaining stitches are pulled together and secured. Not my favorite, I usually knit a wedge toe and graft it. But I did everything by the book, I'm still obedient for now.


 
Omdat ik niet zo'n fan was van het patroon gebruikte ik een sokkengaren met een kleurverloop waar ik ook niet zo gek van was. Maar toch is het wel een leuk paar sokken geworden en tijdens het breien deden de kleuren me steeds maar denken aan het driekleurig ijsje van 'vroeger'. Dat ijsje blijkt trouwens een Expo-ijsje te heten, en werd ter gelegenheid van Expo 58 ontwikkeld. De drie kleuren zouden met wat fantasie voor de kleuren van de Belgische vlag staan. Weer wat geleerd...

Since I wasn't in favour of the pattern, I used a sock yarn which colours I didn't like that much either. But it became a nice pair of socks. And while knitting, the colours reminded me of the tri-color ice cream from years ago. Looking it up for a picture of it, I found out that it's called an Expo-icecream, because it was developed especially for the Expo of 58 in Brussels. De three colours should, with some fantasy, refer to the colours of the Belgian flag. Again learned something...

 




5 opmerkingen:

  1. Al bij al leuke sokken! Ik heb het boek ook, maar nog niets uit gemaakt... Grappig, ik wist niet dat het een expo-ijsje was, wij noemen het Napolitana, ik dacht dat het Italiaans was.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het zijn toch wel leuke sokken geworden! Ben benieuwd hoe je het draagcomfort vindt van zo'n hielloze sokken. Of gaan ze naar iemand anders?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hou ze voor mezelf! Ben ook benieuwd hoe ze zullen zitten. Bij het passen voelde het een beetje vreemd. Alsof je ze nog even goed wil trekken, maar er valt niks goed te trekken...

      Verwijderen
  3. expo-ijsje :
    jeugdsentiment...
    het lekkerste ijsje ooit...
    geen keuzestress, want drie smaken tegelijk...
    en een gegarandeerde knoeiboel bij de laatste hapjes
    lin

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik associeer ze met de goudkleurige camionette van Pinti-ijs, ook al lang verdwenen denk ik.
      En naast het expo-ijsje, het Expo-brood: heerlijk! Was geloof ik één dag per week in de plaatselijke superette te krijgen en zoveel beter dan het steeds half aangebrande gatenbrood van de vaste bakker.

      Verwijderen