2016 in review

Happy Feet

Top Down Poncho

It ain't spring yet

  

KrisKras Socks

Mountain Breeze Faroese Shaw

l

Mustermix

Muness

ZigZag Top

Summer Shawl

A blanket for Elien

Dream Stripes

Victorian Lace

12

Building Blocks

Houlland

Some blogless projects:

The One and Only Zeeman Sjaal

Company for the Building Blocks

Destashing Noro Kogarashi

HOULLAND

 
 



Een eerste sjaal uit 'The Book of Haps'. 

A first from 'The Book of Haps'.
 

 

Een prachtig boek van Kate Davies en Jen Arnall-Culliford dat het verhaal van de Shetland Hap vertelt. De betekenis van het woord 'hap' wordt onderzocht en de vrouwen die de haps droegen krijgen een gezicht en een verhaal. Duikend in archieven zien we bestellingen voor haps en reclame voor de breisters ervan. De constructie van een klassieke hap en de variaties erop wordt uitgelegd.

 A beautiful book by Kate Davies and Jen Arnall-Culliford that tells us the story of the Shetland Hap. The meaning of the word 'hap' is explored and the women who wore them become alive in the pictures and stories. In archives orders and advertisements by knitters of haps were found. The construction of a classic hap and variations on it are shown. 

Naast deze historische duiding geven 13 ontwerpers een hedendaagse interpretatie van de hap, elk met een eigen verhaal.

Beside this historical reading, 13 designers made a contemporary interpretation of the hap, each with it's own story.








Ze zijn allemaal mooi, dus koos ik een eerste te breien sjaal aan de hand van garen dat ik in mijn voorraad had. Van mijn tripje naar Leeuwarden deze zomer, bracht ik van bij Haak Smakelijk twee strengen 'Pelagia' van Borgo de Pazzi mee. 

All the designs are stunning so I choose the first one to knit on the basis of the yarn I had in stash. During my visit to Leeuwarden this summer I bought at 'Haak Smakelijk'  two hanks 'Pelagia' by Borgio de Pazzi. 


Houlland van Donna Smith lijkt zich goed voor dit garen te lenen. De sjaal is geïnspireerd door de herinnering aan haar groot-tante Emma. Emma breide al van haar vijf jaar middenstukken van de haps waarvan haar moeder de boorden breide. Zo stapten kinderen van jongs af aan in de traditie van het haps breien.

Houlland by Donna Smith seems perfect for this yarn. The pattern is inspired by Donna's memories of her great aunt Emma. Emma knitted aged only five already centerpieces for the haps, of wich her mother knitted the lace borders. In that manner children were introduced at young age into the tradition of knitting haps.


 
 
Het Pelagia garen breit heerlijk en geeft een fijn kantbreiwerk waarin de boommotieven mooi uitkomen. 

The Pelagia yarn knits heavenly and provides an airy lacework, wherein the tree pattern appears beautiful.

 

Building Blocks

Vorig jaar deed ik voor het eerst mee met de MKAL van Stephen West. Het resultaat was een sjaal met een spectaculaire vormgeving. Maar toch was het een draagbaar model, ook al omdat ik in mijn eigen kleurenpalet bleef. De flashy kleuren van Stephen zijn niet zo mijn ding.

Last year I took part for the first time in the Stephen West MKAL. The result was a shawl with a spectacular shape, but very wearable. Also because I've knitted it in my own colours. Stephen's flashy colours aren't really my thing. 

 

Dit jaar ging ik niet meedoen, ik had genoeg projecten in de wachtrij staan. Maar naarmate de startdatum dichterbij kwam en op Ravelry de spanning en het enthousiasme steeg wou ik toch weer deel uitmaken van dit gebeuren. Op voorwaarde dat ik garen uit mijn voorraad gebruikte. Ik koos drie kleuren Fine Art van Rowan en een donkergrijs 3-ply garen van Regia. Op Ravelry zag ik iedereen in de weer met proeflapjes, maar ach, ik en proeflapjes - hardleers als ik ben - steek ik daar mijn tijd niet in.

This year I wasn't planning on joining the MKAL, I have enough projects queuing up. But with the starting date nearing and the buzz on Ravelry getting louder I gave in and subscribed. Only condition was that I would only use yarn out of my stash. I choose 3 matching colours Fine Art by Rowan and a dark grey 3-ply sock yarn by Regia. On Ravelry I saw everybody busy knitting swatches, I'm not a swatch knitter...no time for that!

 

Het was wachten op de eerste clue. De projectnaam 'Building Blocks' kon zoveel betekenen en even zoveel kanten uitgaan. Ik had het geluk de eerste clue al op vrijdagochtend te ontvangen, zodat ik hem kon lezen voor ik ging werken. Ik snapte hem ook meteen  ;-) Dat was bij The Doodler anders, daar moest ik gaan spieken bij de spoiler foto's om te zien wat er bedoeld werd.

The waiting for the first clue could start. The name 'Building Blocks' could head out meany ways. Luckily I could read the first clue on friday morning, before heading to work. I understood what we had to do immediatly, last year I had to see the spoiler photo's to understand what he meant us to do...

 

Ik kon dus meteen na het werk aan de slag. Ik was al bij section 3 toen ik besloot om mijn garenkeuze bij te stellen. Het verschil in dikte tussen het grijze garen en de Fine Art was toch groter dan ik dacht. Misschien zou dat bij volgende clues nog voor grotere problemen kunnen zorgen. Ik verving het 3-ply garen door een bruine 4-ply sokkenwol en dat was niet enkel qua dikte een goed beslissing, maar ook qua kleur. Het bruin mengt veel mooier met de Fine Art kleuren.

After work I could start full speed. I was already knitting section 3 when I realised that my grey yarn was much thinner than the Fine Art, and maybe that would cause problems further up in the pattern. So I frogged and changed the grey 3-ply for a brown 4-ply. This was not only a good desicion for a better knitting result, the brown worked way better than the grey with my other colours.

In clue 2 kwam een lievelingssteek van Stephen aan bod: brioche, in dit geval de twee-kleurige variant. Ik ken deze steek als patentsteek, gebruikt in eenvoudige sjaals van lang geleden. De twee-kleurige variant kende ik niet, maar het resultaat is echt wel mooi, de steek krijgt er nog meer diepte door. Al is het opletten bij meerderen en minderen, een foutje is lastig te herstellen. Op Ravelry las ik dat veel mensen een life-line gebruikten. Voor mij is dat zoiets als proeflapjes breien, gewoon stug doorgaan is mijn motto. 

In clue 2 the 2 colour Brioche came up, a favorite stitch of Stephen. I knew the simple variant from my first knitted scarves long ago, this one was new to me. I love it, the stitches are getting even more dept because of the two colours. Although you need to pay attention when decreasing or increasing, a mistake is difficult to repair. On Ravelry I read that a lot of people were using a life line for tis part. For me that belongs to the same category as swatches, press ahead firmly that's my motto.

 

In de derde clue ging het verder met het bouwen van de blokken. Met als resultaat heel wat gemor op Ravelry. Veel mensen vonden deze sjaal te saai en haakten af of besloten het bij de small versie te houden. 
Zelf vind ik deze sjaal ook minder spectaculair dan The Doodler, maar het kleurenspel maakt het voor mij goed.

Clue 3 builded further on the former clues. Which caused a lot of grumbling on Ravelry. People found this pattern boring and frogged their work, or stayed with the small version.
I find this shawl also less spectacular than The Doodler, but the way he played with the colours makes this up.



 


Vol spanning werd er op clue 4 gewacht, zowat iedereen dacht dat er nog een boord rondom de sjaal zou komen. Niet dus. Ik moet zeggen dat ik ook wel wat teleurgesteld was. Ik had nog een klapper op het einde verwacht. Toch ging ik door voor de large versie en voorzag ik de hele sjaal van een I-cord boord, dit maakt hem toch wel 'affer' vind ik.
Intussen heb ik de sjaal al gedragen, ben ik er erg tevreden over en kreeg ik al lovende complimentjes.
Next year again, Mr. West?

Impatiently clue 4 was awaited. Almost everybody thought a border with surprises would be added to the shawl. But no... Nevertheless I went for the large version and added an I-cord border around the whole shawl, to give it a more finished feeling.
I already wore my shawl and I'm very happy with it,
Next year again, Mr. West?

12

 

Als je twaalf wordt en bovendien gestart bent in het middelbaar verdien je een bonus op je verjaardag. Het is dan hoog tijd voor een eigen dekentje. Om gezellig TV onder te kijken, voor op je bed, om rond je schouders te slaan tijdens het studeren, en naar ik hoorde kan het ook als mat gebruikt worden.




 



When you are becoming twelve and above that started with secondary education, you deserve a bonus on your birthday. It's about time you have your own blanket. To watch TV under it, for on your bed, to wrap around your shoulders when studying, and from what I've heard, to use as a carpet.







 




Dat veelzijdige gebruik had ik ingecalculeerd daarom koos ik voor een acryl garen. Dat kan tegen een stootje.

I took into account that versatile use and choose an acrylic yarn, that can take a beating.







 


Een patroon kiezen was lastiger. Willekeurig stroken breien in de kleuren van de voetbalploeg? Eerlijk gezegd vind ik dat geen leuke kleuren. Dan maar stroken breien met de voorraad kleuren die ik in huis heb. Dat wordt misschien wat rommelig. Dan maar een patroon zoeken op Ravelry - wat zouden breiers en hakers zijn zonder Ravelry?! Ik vond een mooi patroon met veel kleuren en steken. Dus al mijn acryltjes bij elkaar gezocht, kleuren uitgesorteerd en: start! Of toch niet...de twee merken acryl die ik huis heb (Katia en Annell) verschillen toch teveel van dikte om er een mooi geheel van te maken.

Choosing a pattern was more difficult. My first tought was to knit strips in the colours of the football team. But, I'm not so keen on those colours. Knitting strips in the colours I have at home? I'm not good in arranging colours, so maybe it will become a bit off a mess. So I started looking for a pattern on Ravelry - what would we be without Ravelry?! I found a very nice pattern with different colours and stitches. So I gathered all my colours and sorted them.
Take-off! Or not...my two brands acrylic (Katia and Annell) differ too much in gauge to form one whole.

Zucht...
Back to Ravelry, terwijl de verjaardagsdatum angstaanjagend dichtbij komt. Ik moet nu echt een patroon kiezen en bij die beslissing blijven, anders red ik het niet meer. Gelukkig vind ik het Costal Granny patroon.
Een keer niet breien maar haken en een eenvoudig patroon dat naar ik vermoed snel vooruit zal gaan. Al moest ik stug doorwerken, en de toeren werden eindeloos lang, lees: saai. Bovendien merkte ik dat het deken aan de zijkanten behoorlijk 'lubberde', het mooi platleggen lukte niet echt meer. Rosemie van 't Wolwinkeltje vertelde me dat dat door de grootte kwam. Een klein vierkant blijft mooi op spanning, bij een groot vierkant wordt dat moeilijker. Ik troost me met het feit dat dat ook te zien is op de meeste projectfoto's op Ravelry, daar zie je ook dat de dekens niet perfect plat liggen.

Sigh...
Back to Ravelry, while the birthday date came frighteningly closer. I really have to find a pattern and stick to it now. Luckily a found the Costal Granny pattern.
No knitting this time, but a crochet project.The pattern is simple and I expected it to advance rapidly. I had to work stubbornly, and the rounds were endlessly, read: boring.
Moreover I noticed that the borders became baggy. Laying the blanket completely flat wasn't possible anymore. Rosemie from 't Wolwinkeltje told me that that was normal for such a big square. To my comfort I can see the same happening on the project pictures at Ravelry.

Een ander euvel bij een vierkant deken is dat het minder geschikt is voor een eenpersoonsbed: je hebt al veel eerder voldoende breedte dan dat je voldoende lengte hebt. Een collega breister/haakster vertelde me dat je net zo goed een rechthoek als een vierkant kan haken. Goh, ja...natuurlijk! Wat een goed idee, voor een volgende deken dan.

Another shortcoming with crocheting in a square is that it is not really convenient for a single bed. You reach your width sooner then your length. A colleague knitter/crocheter told me that you can also crochet a rectangle granny...right...that's a tought for a next blanket!

Ik haakte dapper en vooral laat door en net op de tijd voor de verjaardag was het deken klaar.
De twaalfjarige leek me wel tevreden en had dus als eerste idee het te gebruiken als mat. Ik moest even slikken, maar zei dan snel: 'Natuurlijk kan dat, het is jouw deken, je gebruikt het zoals je zelf wil!' Godzijdank voor het bestaan van acryl! Als hij voor zijn achttiende (of zoiets) een wollen deken krijgt kunnen er al strakkere gebruiksaanwijzingen gegeven worden.
Broer 2 van 10 reageerde met: 'Dus, dan begin je nu aan mijn deken?!' Wel ik heb nog wel even tijd denk ik. Tijd om na te denken over een patroon en kleuren en alvast vooruit denken aan broer 3 die ook nog in de rij staat...
Hopelijk kan ik daarna uitkijken naar het post-acryltijdperk, waarin ik dekens voor hen kan maken van een mooiere kwaliteit, en die de tand des tijds doorstaan en wie weet meer dan een generatie kunnen meegaan. En wie weet, kan ik ooit dekentjes maken voor baby's van die mannen... 

Just in time I finished the blanket.
The 12-year old one seemed pleased and had the idea to use the blanket as a carpet. I had to swallow for a moment, but said: 'Ofcourse, it is your blanket, you can use it as you want.' Thank god for acrylic! When he will get a woollen blanket for his 18th (or so) I can give more strict rules for usage.
Brother 2, age 10, said:'So, now you will start with my blanket?' I think I have some time for that. Time enough to think about pattern and colours and thinking of brother 3 who is also standing in line...
Hopefully after that I can move on to post-acrylic times, so I can make blankets of a better quality that can stand the test of time, and who knows can stand more than one generation. Or will there come a time off making baby blankets for the offspring of that treesome...