Nederlandse Breidagen

Weer een uitstapje naar Nederland - dank je wel noorderburen om zulke fijne brei-dingen te organiseren! - deze keer wel met compagnon.

Fris en monter gingen we de baan op. Maar wat was dat brandluchtje toch? Ah, de GPS-kabel die een beetje smeult. Geen nood, de route is uitgeprint dus we kunnen zonder.

Een eindje verder start een zwaantje zijn motor en rijdt de baan op. Ik zei nog tegen mijn compagnon: "Ze hebben je opgemerkt!" Het zwaantje maakt wat vreemde zwaaibewegingen, maar de bedoeling ontging ons. Misschien moest het rijvak vrijgemaakt worden? We deden het voor alle zekerheid maar. Tot we doorkregen dat het de bedoeling was dat er twee autobussen aan de kant moesten.

Oef, we konden weer verder, op naar de ring van Rotterdam. De ring rondom Rotterdam blijkt een groot fenomeen te zijn. Heel groot, en lang, eindeloos lang. En waarom staan er zoveel dezelfde borden boven en aan verschillende rijstroken en uitritten? Het lijken wel een paar copy-pastes teveel. Toch maar ergens afrijden dan. Plekje gezocht om ons even te beraden en Google Maps te raadplegen. Oei, beide smartphones wilden niet online gaan. (Thuisgekomen dacht ik pas aan roaming, tsja, we zijn dan ook breiers geen IT-nerds.) De papieren kaart dan maar, oud en vergeeld maar toch altijd handig. Klein probleempje: waar waren we eigenlijk? Terug de baan op, een beetje op gevoel af en bij een benzinestation vroegen we raad. Wat bleek? Eigenlijk zaten we best wel heel dicht bij de juiste afrit - al vrees ik dat we Rotterdam wel écht zo ongeveer helemaal om gereden hebben - en in een mum van tijd bereikten we nu Rijswijk. 

Nog even zoeken naar De Broodfabriek en we konden los. En los gingen we!

Atelier Wol en Zijde, jammer dat Bob de wever net uit beeld is.
Atelier Wol en Zijde, sadly Bob the weaver is not showing.

Traumseide van Atelier Zitron

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Colorways: supermooie garens, maar voor sommige moet ik nog wat sparen.
Colorways: beautiful yarns, for some of them I have to save up for next time.

Om toch al iets van bij Colorways mee te nemen, een paar effen sokkenwolletjes. Die komen altijd van pas.
For now I bought some solid sock yarn, always good to have in stock.

Recht en averecht: voor breiers met pit.
Recht en averecht: for spunky knitters.

 

 

Een keertje een garen van Madeline Tosh proeven stond op mijn verlanglijstje.
Een streng prairie zal ooit een sjaal worden.
Yarn by Madeline Tosh was on my wishlist. This Prairie will become a shawl in time...

 

Bij Puk Vossen kocht ik HiyaHiya breinaalden, die stonden ook al een tijd op het verlanglijstje. Ik vergat een foto van het kraam te nemen, volgende keer beter!
At Puk Vossen I bought HiyaHiya needles, they were on my wishlist too. I forgot to take a picture of the stand, next time I will!

 
Again a trip to the Netherlands - thank you northern neighbours for organising all these fine knitting-events! - this time with my compagnion.

Bright and shiny we went up our way. But where was that burning smell coming from? Ah, the GPS-cable was smoldering. No worries, I had printed out our route.

A bit further a motorcycle cop started is motor and drove up onto the runway. He made some waving gestures, which we didn't understand. Should we clear the lane? We did so to be sure. I bit further we realised that he wanted some autocars go to the side.

Whew, we could drive on, towards the ring road of Rotterdam. That is a huge thing! And why are there so many same plates above the lanes and near the exits. It's like a few copy-pastes to many. We took an exit to think and to consult Google maps. Both smartphones wouldn't connect to the Internet. (when I was already home I thought about roaming...well, we are knitters no IT-nerds). Then we took out an old paper map, but where were we? So we went back on the road and stopped at a petrolstation. It seemed we were  near the right exit. In no time we reached Rijswijk.

A little search for 'De Broodfabriek' and we could let our selves go.

Kriskras sokken

Trouw brei ik alle sokken uit het boekje: Breien to Go, Sokken. Ook de sokken die ik persoonlijk minder mooi of leuk vind. Zo zou ik de Kriskrassokken niet meteen uit mezelf gaan breien.


De constructie is wel apart. Voor het been brei je een lapje in ribbelsteek dat je nadien in de lengte dichtnaait. Hierdoor zit het breiwerk verticaal om het been, dus anders dan gewoonlijk.

Aan de bovenrand neem je steken op voor de boord. De beschrijving hiervan ging behoorlijk fout in het boekje. De volgorde van binnenboord, buitenboord en fantasieafkanting werden niet in de juiste volgorde gegeven. Maar dat was een te overkomen euvel. Het fair islerandje in de boord was andere koek, deze techniek is echt mijn ding niet.  Toch ging ik er voor! Ik gebruikte een naald die een halve maat groter was, trok de steken regelmatig uit elkaar...zonder goed resultaat. De rijen in fair isle waren zo strak dat ik de boord niet over mijn hiel getrokken kreeg. 

Dus die rijen werden maar gewoon geschrapt. Om de kleur van het been toch nog te laten terugkomen in de boord, breide ik de bovenrand in die kleur. De fantasieafkanting uit de beschrijving vond ik er niet mooi uitzien, dus gebruikte ik een picotafkanting.
Het lapje begon er warempel al een beetje sokachtig uit te zien.

Voor de voet nam ik onderaan het beenstuk steken op. Eigenlijk moest er op de voorvoet ook een fair islerandje komen en ik was écht waar vast van plan daar opnieuw mijn best op te doen. Maar ik ben het gewoon simpelweg vergeten. Zo gaat dat dan, het einde van een project nadert, het volgende project lonkt en dan wil je te snel zijn. Tsja, ik heb het maar zo gelaten en vond het niet zo erg om op die manier onder nog een eventueel fair isle debâcle uit te raken.
(Al duurt dat niet lang hoor, in de volgende sokken komt nog meer fair isle aan bod.)

Ik heb dus weer een paar sokken bij. Het zullen zeker niet mijn lievelingssokken worden, maar de constructie ervan was weer eens wat anders.

Faithfully I knit all socks from the book: Breien to go, sokken. Even the socks I don't particulary like. I wouldn't be tempted to knit the Kriskras socks, although the construction is quite apart. For the leg you have to knit a rectangular piece and sew that together at the short sides.

Then you pick up stitches at the top of the tube for the border. The description of that border wasn't quite right in my book, but that I could tackle. The fair isle part altough was something else. In precaution I used needles a halve size higher, but even then those rows were so thight I couldn't pull the border over my heel. So I left that part out, instead I've knitted the top of the border in the colour of the leg. I didn't like the fantasy bind off either, so I replaced that by a simple picot bind off.

After that I picked up stitches for the foot. On the forefoot I should have knitted again some rows in fair isle, but with the end of this project in sight I forgot about that. I don't regret forgetting those rows. Although the coming up socks are containing much more fair isle...so the escape is temporary.

So I have another pair of socks, they won't become my favourite ones, but for once it was fun to knit socks with an different construction.

Mountain Breeze Faroese Shawl

Ik startte eerder al met dit garen in een mengeling van wol en zijde, een tweede Campside. Maar in het laatste eyeletpatroon zat een fout en bovendien vond ik het garen niet zo mooi voor dit patroon. Ik vond het te glanzend en dat gaf naar mijn gevoel de sjaal iets acrylachtigs. Dus ben ik dapper geweest en heb de sjaal - die bijna af was - helemaal uitgehaald en heb een ander patroon gezocht waar dit garen beter bij zou passen.

Het patroon van de Mountain Breeze Faroese Shawl sprak me meteen aan. De ribbelsteek geeft aan de sjaal een gezellige uitstraling, bovendien zou die de glans wat breken. De brede spie maakt hem ook net iets anders dan een gewone driehoekssjaal en het ajourpatroon zorgt voor een verfijnde uitstraling.

Wat het garen betreft was ik wel verbaasd door de reactie van twee dames op de SnB. Beiden zeiden ze dat het zo'n mooi garen was, en dat er vast zijde inzat want die zijdeglans, die herken je meteen ;-) 
Er schort dus duidelijk wat een mijn garenkennis! Toch blijf ik denken dat er iets synthetisch in het garen zit. Toen ik de sjaal van de blockmat haalde knetterde hij behoorlijk, kan dat als er enkel wol en zijde inzit?

In elk geval ben ik erg blij met de sjaal op zich. Hij valt mooi, is goed van grootte en ribbelsteek gecombineerd met ajour: dat smaakt naar meer!

I started earlier a second Campside with this yarn. But I made a mistake in de last eyelet pattern, furthermore I didn't like the shine of the yarn in this shawl, it made it look synthetical in my opinion. So, I've been brave and ripped the shawl, although it was almost finished. I searched for another pattern that would sooth this yarn better.

The Mountain Breeze Faroese Shawl attracted me immediatly. The garter stich would temper the shine and give the shawl a cosy feeling. The broad gusset makes the shawl different from the usual triangel shawl and the lace pattern adds elegance.

Concerning the yarn I was gobsmacked by the remarks of two ladies at the SnB. They admired the yarn, saying that it most definitely was containing silk, that typical shine was so recognizable  ;-)
My knowledge of yarn ails definitely! Still, I keep thinking that the yarn contains something synthetic. When taking the shawl from the block mat, it crackled. Is that possible when a yarn only contains wool and silk?

Anyway, I'm happy with the shawl. It drapes nicely, the size is perfect and the garter stitch combined with lace: that tastes morish!