Als je twaalf wordt en bovendien gestart bent in het middelbaar verdien je een bonus op je verjaardag. Het is dan hoog tijd voor een eigen dekentje. Om gezellig TV onder te kijken, voor op je bed, om rond je schouders te slaan tijdens het studeren, en naar ik hoorde kan het ook als mat gebruikt worden.
When you are becoming twelve and above that started with secondary education, you deserve a bonus on your birthday. It's about time you have your own blanket. To watch TV under it, for on your bed, to wrap around your shoulders when studying, and from what I've heard, to use as a carpet.
Dat veelzijdige gebruik had ik ingecalculeerd daarom koos ik voor een acryl garen. Dat kan tegen een stootje.
I took into account that versatile use and choose an acrylic yarn, that can take a beating.
Een patroon kiezen was lastiger. Willekeurig stroken breien in de kleuren van de voetbalploeg? Eerlijk gezegd vind ik dat geen leuke kleuren. Dan maar stroken breien met de voorraad kleuren die ik in huis heb. Dat wordt misschien wat rommelig. Dan maar een patroon zoeken op Ravelry - wat zouden breiers en hakers zijn zonder Ravelry?! Ik vond een mooi patroon met veel kleuren en steken. Dus al mijn acryltjes bij elkaar gezocht, kleuren uitgesorteerd en: start! Of toch niet...de twee merken acryl die ik huis heb (Katia en Annell) verschillen toch teveel van dikte om er een mooi geheel van te maken.
Choosing a pattern was more difficult. My first tought was to knit strips in the colours of the football team. But, I'm not so keen on those colours. Knitting strips in the colours I have at home? I'm not good in arranging colours, so maybe it will become a bit off a mess. So I started looking for a pattern on Ravelry - what would we be without Ravelry?! I found a very nice pattern with different colours and stitches. So I gathered all my colours and sorted them.
Take-off! Or not...my two brands acrylic (Katia and Annell) differ too much in gauge to form one whole.
Zucht...
Back to Ravelry, terwijl de verjaardagsdatum angstaanjagend dichtbij komt. Ik moet nu echt een patroon kiezen en bij die beslissing blijven, anders red ik het niet meer. Gelukkig vind ik het Costal Granny patroon.
Een keer niet breien maar haken en een eenvoudig patroon dat naar ik vermoed snel vooruit zal gaan. Al moest ik stug doorwerken, en de toeren werden eindeloos lang, lees: saai. Bovendien merkte ik dat het deken aan de zijkanten behoorlijk 'lubberde', het mooi platleggen lukte niet echt meer. Rosemie van 't Wolwinkeltje vertelde me dat dat door de grootte kwam. Een klein vierkant blijft mooi op spanning, bij een groot vierkant wordt dat moeilijker. Ik troost me met het feit dat dat ook te zien is op de meeste projectfoto's op Ravelry, daar zie je ook dat de dekens niet perfect plat liggen.
Sigh...
Back to Ravelry, while the birthday date came frighteningly closer. I really have to find a pattern and stick to it now. Luckily a found the Costal Granny pattern.
No knitting this time, but a crochet project.The pattern is simple and I expected it to advance rapidly. I had to work stubbornly, and the rounds were endlessly, read: boring.
Moreover I noticed that the borders became baggy. Laying the blanket completely flat wasn't possible anymore. Rosemie from 't Wolwinkeltje told me that that was normal for such a big square. To my comfort I can see the same happening on the project pictures at Ravelry.
Een ander euvel bij een vierkant deken is dat het minder geschikt is voor een eenpersoonsbed: je hebt al veel eerder voldoende breedte dan dat je voldoende lengte hebt. Een collega breister/haakster vertelde me dat je net zo goed een rechthoek als een vierkant kan haken. Goh, ja...natuurlijk! Wat een goed idee, voor een volgende deken dan.
Another shortcoming with crocheting in a square is that it is not really convenient for a single bed. You reach your width sooner then your length. A colleague knitter/crocheter told me that you can also crochet a rectangle granny...right...that's a tought for a next blanket!
Ik haakte dapper en vooral laat door en net op de tijd voor de verjaardag was het deken klaar.
De twaalfjarige leek me wel tevreden en had dus als eerste idee het te gebruiken als mat. Ik moest even slikken, maar zei dan snel: 'Natuurlijk kan dat, het is jouw deken, je gebruikt het zoals je zelf wil!' Godzijdank voor het bestaan van acryl! Als hij voor zijn achttiende (of zoiets) een wollen deken krijgt kunnen er al strakkere gebruiksaanwijzingen gegeven worden.
Broer 2 van 10 reageerde met: 'Dus, dan begin je nu aan mijn deken?!' Wel ik heb nog wel even tijd denk ik. Tijd om na te denken over een patroon en kleuren en alvast vooruit denken aan broer 3 die ook nog in de rij staat...
Hopelijk kan ik daarna uitkijken naar het post-acryltijdperk, waarin ik dekens voor hen kan maken van een mooiere kwaliteit, en die de tand des tijds doorstaan en wie weet meer dan een generatie kunnen meegaan. En wie weet, kan ik ooit dekentjes maken voor baby's van die mannen...
Just in time I finished the blanket.
The 12-year old one seemed pleased and had the idea to use the blanket as a carpet. I had to swallow for a moment, but said: 'Ofcourse, it is your blanket, you can use it as you want.' Thank god for acrylic! When he will get a woollen blanket for his 18th (or so) I can give more strict rules for usage.
Brother 2, age 10, said:'So, now you will start with my blanket?' I think I have some time for that. Time enough to think about pattern and colours and thinking of brother 3 who is also standing in line...
Hopefully after that I can move on to post-acrylic times, so I can make blankets of a better quality that can stand the test of time, and who knows can stand more than one generation. Or will there come a time off making baby blankets for the offspring of that treesome...