Wat kleur in grijze dagen

 



De zon hebben we al lang niet gezien: grijs, grijs, grijs is de kleur van de laatste weken.

We haven't seen the sun for a long time. Grey, grey grey that is the only colour we've seen these last weeks.

 





Tijd voor wat kleur dus! 

Time for some colour!










Het is de eerste keer dat ik sokken met een hiel in ribbelsteek brei. De hiel wordt hierdoor wat dikker en naar verluidt ook slijtvaster. Nog nieuw voor mij is dat deze hiel met verkorte rijen toch een - korte - hielflap heeft. De hiel met verkorte rijen valt vaak wat minder in de smaak omdat deze minder ruimte op de wreef heeft. Door er toch een hielflap en spie aan toe te voegen is dit probleem van de baan.




 








It's a first heel in garter stitch for me. It makes the heel somewhat cushier and should make it also more hard-wearing. Another new thing for me is the short row heel combined with a heel flap. Some people don't like short row heels, as they can feel tight on the instep. Adding a heel flap and gusset solve this problem.





Wat er ook van zij, deze dikkere sokken in vrolijke kleuren fleuren de grijze winter op!

In any case, these warm socks in cheerful colours brighten up grey winter days!

Gebruikt garen/used yarn:  Katia Olé Socks Storm (6-ply)

Mosaic Socks

Eindelijk kom ik bij de meer uitdagende patronen in 'The Ultimate Book of Socks'. Dit paar sokken heeft een boord in mozaieksteek. De foto in het boek is erg onduidelijk, de kleuren in de boord liggen zo dicht bij elkaar dat het patroon nauwelijks - eigenlijk: niet - zichtbaar is. Op Ravelry is deze sok maar 9 keer te zien, waarvan bij slechts één project het mozaïekpatroon duidelijk zichtbaar is.

Finally I've reached the more challenging patterns in 'The Ultimate Book of Socks'. This pair has a fold-down cuff in mosaic stitch. The picture in the book is rather unclear. The mosaic pattern is barely, or better: not, visible because the colours are to close. On Ravelry only 9 knitters made this pattern, with only one of them the pattern is clearly visible.

 

Ik waagde het er maar op. Het patroon is door de kleuren redelijk goed zichtbaar geworden, maar meer tegenstelling was nog beter geweest.

I was willing to give this pattern a try , and yes, the mosaic pattern is reasonable visible, altough even more contrasting colours would have been better.

 

Na de mozaiekboord begin je in de andere richting te breien, zodat naderhand de goede kant van de boord over de sok geplooid kan worden. Pas dan wordt er een stuk boordsteek gebreid zodat de sok goed om het been zit.

After knitting the mosaic cuff, I had to change my knitting direction. So the cuff can be fold down over the sock in the right way. Only then a ribbed border is knitted, to keep the sock snug to the leg.

 

Van de sterteen ben ik geen voorstander, maar ik hield me redelijk netjes aan het patroon. Enkel op het laatst heb ik de overgebleven steken niet samengetrokken, maar ze netjes dichtgemaasd. Wie wil er immer zo een 'stekenknoet' aan de tenen? 

I really don't like a star toe but followed obediently the pattern as described. Well, not till the last instruction, instead of pulling the remaining stitches together, I used a neat kitchener stich. After all, who wants a knot of stitches on the toes? 

Gebruikt garen/used Yarn: Meilenweit Seta/Casmere

Ribbed socks

Nog maar eens een paar eenvoudige sokken uit het 'Ultimate socks book' van Vogue Knitting, een vintage patroon uit 1955. Eigenlijk werden ze in een eenvoudige rib-steek gebreid, maar ik koos liever iets uit de stekencollectie. 'Big bamboo' vond ik prima passen bij mijn groene Meilenweit Outback sokkengaren van Lana Grossa.
 





 












Again a simple pair of socks out of 'The ultimate socks book' by Vogue Knitting. This time a vintage pattern from 1955. They were originally knitted in a simple rib, but I'd rather picked a stitch from the stitch collection. 'Big bamboo' was the perfect stich for my greenish Meilenweit Outback sock yarn by Lana Grossa.

Anklets

Nu ik een 'sokkenbeen' heb, moet het maar eens uit zijn met het getreuzel en gedraal rond het schrijven van blogposts. Gewoon gaan zitten en er tijd voor maken, al de rest wacht wel even...
Bij deze dus: de 'anklets' uit 'The Ultimate Sock Book' van Vogue Knitting.

I bought a sock display leg this week, so I'm no longer excused to postpone writing blogposts. I just have to make or better, take the time for it.

Hereby I present: 'Anklets' from 'The Ultimate Sock Book' by Vogue Knitting.

Een eenvoudig sokje, maar een boek uitbreien is een boek uitbreien, dus deze moeten er ook aan geloven. Bovendien brengt elk patroon wel hier of daar een verrassing of iets nieuws. En ja hoor! Deze sokken begonnen met een toe-up opzet die ik nog niet eerder breide. Een wat vreemde opzet...

A simple sock, but knitting a book cover to cover doesn't allow cheating. Besides each pattern can hold something new to learn. So did this one. It has a strange toe up cast on.

  
Je begint met een opzet van 4 steken en verdubbelt deze door de steken voor en achter te breien. 

Cast on 4 sts, Kfb in each stitch.






 




Vervolgens brei je een rij K1, sl1wyif. 

*K1, sl 1 wyif * to end





 


 
Dan trek je de naald uit de steken. Net als de Rode Zee eerder deed, scheiden de steken zich in twee rijen.

Remove the needle, the stitches will separate in two lines.

Die zet je weer op naalden en je begint te meerderen voor de teen.

Put the 2 rows back on needles and start shaping the toe.

















Het resultaat is nogal rommelig, dus ik heb het wat 'bijgewerkt'. Want natuurlijk heb ik geen tijd om te zoeken en te proberen tot het er goed uitziet. Maar kijk, ik deed het daarnet nog eens opnieuw met dikker garen, probeerde het verschillende keren opnieuw en het blijft rommelig. Een nieuwe opzet die ik dus niet hoef te onthouden, been there, done that.

The result looked rather messy, so I had to fiddle a bit to make it better. Trying it again on a swatch it didn't look better. So been there, done that, I don't have to remember this cast on.


 



Over de hiel met verkorte rijen ben ik wel tevreden, die wordt steeds netter vind ik, al kan het nog beter. (Vooral geconcentreerder denk ik, eens aan de hiel zit ik in gedachten al bij het volgende te breien paar...)

On the other hand, my short row heels are starting to look better. Although some improvement still can be made. I should knit more concentrated and relaxed. Once reaching the heel, I start to think about the next pair of socks (to be honest: I always have a long to knit-list in mind...)











De picot-afkanting viel dan weer tegen. Met de beschrijving uit het boek werd het niet echt iets. Dus gebruikte ik de methode beschreven in 'Opzetten & Afkanten'. 

The description of the picot bind off didn't seem to work for me, So I used the description from the book Cast On, Cast Off which gave me a neat result.

De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik de afkanting uit het boek net nog eens probeerde op mijn 'teen-proeflapje' en warempel, het lukte wel. 

To be fair I must admit I've just tried the picot bind off from the book again on my toe swatch. Lo and behold, it worked this time!

Ik zal toch niet aan de proeflapjes moeten?!

OMG, this doen't mean I have to convert to making swatches, is it?

Gebruikt garen/ Used yarn: Arwetta Classic by Filcolana

 

Toe-up socks

Een tweede paar sokken uit het Vogue Knitting: The Ultimate Sock Book. (Voor het eerste paar, zie hier.)
Het is een basic toe-up model van Amy Swenson. Hoewel, basic? Voor de opzet wordt gebruik gemaakt van een tijdelijke opzet. Die had ik nog nooit gebruikt voor een teen. Toen ik de instructies voor de opzet las, kon ik me niet voorstellen dat hieruit écht een teen zou uit ontstaan. Zou ik dat gedeelte twee keer moeten breien? Ergens moeten dichtmazen? Daar werd niks over gezegd. Vreemd. Gewoon beginnen dan maar. En ja hoor, zoals vaak wanneer je gewoon doet wat er geschreven staat komt het vanzelf goed. Het werd echt wel een complete teen. Toen ik het resultaat zag, en de beschrijving nog eens las, dacht ik: "Ach ja, natuurlijk!"
Voor het breien van de omwikkelde steken had ik wel wat extra hulp nodig. Hoewel het boek een hoofdstuk 'technieken' heeft, wordt deze techniek maar kort en onvolledig uitgelegd. De cursus 'Het betere breiwerk' van Carla Meijsen hielp me verder.






A second pair of socks from the Vogue Knitting: The Ultimate Sock Book. (For the first pair, look here.)
It's a basic toe-up model by Amy Swenson. Although, basic? I had never used a provisional cast on to knit a toe. Reading the instructions, I couldn't imagine that a toe would come out of that. Maybe I would have to knit that part two times? Sew it up somewere? Nothing was said about that. Strange. So I just started knitting following the instructions. And yes, a real toe was emerging. As often, if you just do as written it turns out fine. Seeing the result and reading the instruction again, it made much more sense to me.
For the wrapped stitches I needed some extra help. Athough the book has a chapter on techniques, the short rows technique is not fully explained.The course 'Advanced knitting' by Carla Meijsen helped me out.

In het boek werd de sok verder gebreid in 1/1 boordsteek. Dat leek me veel te saai, dus koos ik een stekenpatroon uit de verzameling in het boek. Omdat ik ze ooit allemaal wel eens wil uitproberen koos ik gewoon het eerste patroon. En breide dat prompt verkeerd. In plaats van drie toeren rechts breide ik er maar twee. Maar geen nood, het resultaat ziet er goed uit.

In the book the sock was further knitted in a 1/1 rib. That seemed too boring to me, so I choose a stitch pattern out of the collection in the book. Since I want to try them out all, I just choose the first one. That, in my haste, I knitted wrong. Instead of three knitted rows, I only knitted two. But anyway, the result is fine.

Gebruikt garen: Katia Olé Socks - New Duetto 
Used yarn: Katia Olé Socks - New Duetto 

 

HAPPENSTANCE

Toen ik in 'The Book of Haps' het verhaal bij de Happenstance-shawl van Romi Hill las, wist ik meteen dat ik deze sjaal voor Ana zou breien. 

When I read  in 'The Book of Haps' the explanation of the Happenstance-shawl by Romi Hill, I knew right away that I would knit this shawl for Ana.
 

Het is intussen meer dan 20 jaar geleden dat ik Ana toevallig (happenstance) ontmoette. Sindsdien beschouw ik haar als mijn intellectuele mentor. De dingen die ik van haar en door haar leerde zijn ontelbaar.

It has been over 20 years since I met Ana coincidentally (happenstance). Since then, I consider her as my intellectual mentor. The things I learned from her and by her are innumerable.

Als kind al zat ik vaak in een hoekje met een boek, hoewel dit niet aangemoedigd werd in mijn omgeving. Kennis en kennis opdoen werd niet als iets belangrijks gezien. Integendeel, ik denk dat het eerder als iets bedreigends werd gezien. Het dorpse leven veranderde ook wel in snel tempo tijdens die jaren. Van een gemeenschap waarin de meeste mensen arbeiders waren, verschoof deze langzaam naar een maatschappij waarin verder studeren vanzelfsprekend werd. Meer en meer mensen waren hoger opgeleid en namen hun plek in het dorp en in het verenigingsleven in. Ik herinner me de wrevel daarrond, die 'gestudeerden' dachten dat ze het allemaal wisten en het maar voor het zeggen hadden. 

As a child I often sat in a corner with a book, although this was not encouraged by my environment. Knowledge and studying were not seen as something important. On the contrary, I think it rather was seen as something threatening. Village life changed rapidly during these years. A community in which most people were workers, shifted slowly to a society where having a higher education was normal. Increasingly more people were more educated and took their place in the village and in collective activities. I remember the resentment around it, higher educated people were high on themselves, so was said.

 





Bijgevolg werd studeren ook niet van mij verwacht, en ik wist zelf eigenlijk ook niet beter.
Maar eens onder de kerktoren weg haalde ik mijn schade in. En zo leerde ik Ana tijdens een opleiding kennen. Met haar huis vol boeken en nog steeds nieuwsgierig en op zoek naar nieuwe kennis, was zij voor mij een bron waaraan ik me kon laven. Mijn honger naar kennis was niet langer iets vreemds, maar iets waar ik me met plezier aan overgeef en mijn leven verrijkt.

Consequently, having an higher education was not expected of me, and I didn't knew better.
But once I left the village things changed, and I compensate this deficit. That is how I met Ana, we were attending the same course. With her house full of books and still curious and eager for new knowledge, she was (and is) for me a source I could feed upon. My hunger for knowledge was no longer something strange, but something that enriches my life.

 


Terugkomend op de sjaal: de gele kleur in de sjaal verwijst naar het gele korstmos dat op stenen voorkomt. Eén van de vele dingen die ik van Ana leerde is dat dat lichen zijn. 

Getting back to the shawl: the yellow colour in the shawl refers to lichen that grows upon stones. That is one of the many things I learned from Ana, before that I just called it moss...

 

Dus bij deze: Ana, dit is jouw sjaal! Muito, muito obrigada por compartilhar seus conhecimentos! 

So Ana, this is your shawl! Muito, muito obrigada por compartilhar seus conhecimentos! 

 

(yarn used: Jamieson & Smith - Shetland Heritage and 2-ply jumper weigth)

Simply top-down

Impulsief garen aankopen, het is een bekend fenomeen. De kleur, de samenstelling, de textuur, een aanbieding, ... allemaal goed om snel een paar bolletjes aan te schaffen.
In het voorjaar 'viel' ik voor de 'Degradé Sun' van Katia. Ik ging ook voor een model uit het zomerboek dus dat kwam helemaal goed. Dit garen ging niet voor járen de voorraad in.
Maar toch, ik was niet helemaal zeker over het gekozen model. Dus ging het alsnog voor een paar maanden richting voorraad. 

Buying yarn on an impulse, it's a well known phenomenon. Colour, composition, texture, sales, ... all good to buy some balls.
This spring 'Degradé Sun' by Katia caught my eye. I even choose a model from the new magazine. So this yarn would definitely not end up in my stash. But then I started to have doubts on the choosen pattern and...the yarn was stashed.
 

Onze Stitch n' Bitch bijeenkomsten zorgden ervoor dat ik het garen weer bovenhaalde. Met al ons getetter is het handig om een rechttoe rechtaan breiwerk mee te nemen, en dat had ik even niet voor handen. Dus als ik nu eens een simpel top down truitje breide met de Dégradé?

But it was eventually saved by our Stitch `n Bitch meet-ups. With all our chatter, a straightforward project is recommended. So, what if I knitted a top down top with that yarn?

Zo gezegd, zo gedaan, al begon ik een paar keer opnieuw om de halswijdte goed passend te krijgen.
Al passend - het voordeel van top down breien - schatte ik de hoogte van armsgat goed in. Want ja, passen gaat met deze techniek, maar écht precies passen vraagt toch wat ervaring en inzicht over hoe alles in zijn geheel zal uitpakken. Zat ik met de hoogte van het armsgat goed, met de onderarm ging ik toch wat de mist in. Ik twijfelde hoeveel steken ik daarvoor zou bijzetten, en of ik überhaubt wel extra steken nodig had. Ik nam het zekere voor het onzekere en zette 5 steken extra bij. En dat had ik dus niet moeten doen, het truitje was breed genoeg geweest zonder die extra steken. Ja, ik had dat nog kunnen rechtzetten maar ik liet mezelf geloven dat het wel mee zou vallen. En door te zorgen voor wat taillering werd het toch niet helemaal te breed. Al werkt die taillering een te grote borstomtrek niet weg natuurlijk. Misschien maas ik die vijf steken nog weg, al geeft dat een vrij dikke ribbel. Ik zou het helemaal spannend kunnen maken door die ribbel door te knippen ...

So I did, although I had some restarts to get the neck width perfect. Fitting whilst knitting - the benefit of knitting top down - I estimated the right armhole height. Yes, you can fit whilst knitting, but even though, you need some experience to foresee how the whole will work. Was I correct in estimating the armhole height, I went wrong at the width of it. I added an extra five stitches, in hindsight I shouldn't have done that. I could have correct that, but I thought adding a waistline would reduce the total width. Adding a waistline was good, but the five unnecessary stitches give to much bulk at bustheight. Maybe I will darn them away, although that would give a rather bulky ridge. I could live dangerous and cut the ridge open...








 

225xWilbertxLoret

Ook deze zomer bracht ik mijn breivakantie door bij de noorderburen. In Hoorn gaat in juli de jaarlijkse Weversmarkt door en de dag voordien geeft Loret Karman traditiegetrouw een workshop. Reden genoeg om enkele nachten te boeken in het Gevangenishotel, waar de deuren van de cellen gelukkig gewoon los zijn en het Markermeer zich voor de voordeur uitstrekt.

This summer I went to Hoorn, to visit the yearly 'Weversmarkt' and to attend a workshop by Loret Karman. I stayed at 'the jailhouse hotel' in a real cell, luckily I had the key of my door so I could enjoy the outside view.

 


















De vreemde titel van deze blogpost is ook de titel van de workshop. De workshop draaide rond de 225 kleuren Spindrift van Jamieson's, die ter beschikking werden gesteld door Wilbert Schouten en Loret wijdde ons in in het goed kijken naar kleuren en tinten.

The strange title of this post was the title of the workshop: we used the 225 colours of Jamieson's Spindrift provided by Wilbert Schouten and of course Loret was our teacher for the day.

 



In de wintertuin van Ridderikhoff verzamelden een 16-tal breiers om te genieten van deze dag. De start was alvast veelbelovend: onder het genot van appeltaart met slagroom leidde Loret enthousiast de workshop in. 

Sixteen knitters joined in the conservatory of Ridderikhoff. Whilst enjoying applecake and cream, Loret gave us an introduction to the course.









Maar al snel werden we aan de slag gezet. We werden de markt opgestuurd met een mand geverfde, ongesponnen wol. Opdracht: kijk om je heen, zoek een kleur uit en maak ze na door plukken wol te mengen. Ik koos een van de olijfboompjes uit en nam alvast een dikke dot grijzige wol. Met wat groen erbij moest dat wel lukken. En nog wat ander groen en dan maar trekken en door elkaar mengen. Zo simpel was het niet. Tot ik zag hoe de meer ervaren kleurenmengsters met kleine plukjes aan de slag waren en met kleine beetjes de wol mengden. Een weetje voor de volgende keer!

Soon we were put at work. We had to go outside and look for a colour we liked. That colour we had to reproduce with the unspun wool Loret provided. I wanted to make the colour of the olive trees and started with a big blob of greyish wool and tried to mix it with several greens. It wasn't easy to end with a smooth colour. Then I saw how the more advanced colourworkers started with tinny bits of wool instead of a big blob. Next time I'll know better.

 












 

 






















Weer binnen gaf Loret kort de uitleg over interactie tussen kleuren: complementair, simultaan, licht-donker, koud-warm. We kregen hierbij een nieuwe opdracht: kies uit de Spindrift een kleur en daarbij een complimentaire kleur. Kies daarnaast een kleur die je eerste kleur dempt, saai maakt. Vreemd genoeg was de combinatie van deze drie kleuren vaak wel goed.

Back inside Loret gave a short explanation on interaction between colours. A new task was given: choose a colour and a complimentary colour to go with it. Then choose a colour that makes the first colour rather dull. Funny enough, the three colours together worked well.

Daarna gingen we aan de slag met de afbeelding die we meegebracht hadden. Eerste opdracht: ga vijf kleuren die in je afbeelding voorkomen uitzoeken. Dat ging nog wel vlot.

After that we started working with the picture we had to bring. First of all we had to find five colours occuring in our picture. That was easy...

Volgende opdracht: zoek er nog twintig bij. 20! 😵 Dat ging al heel wat moeilijker, hoewel ik er uiteindelijk toch verbaasd over stond hoeveel kleuren en tinten er in een afbeelding kunnen zitten. Vervolgens leg je deze kleuren van licht naar donker, met als hulpmiddel een foto nemen die je in zwart/wit omzet. Zo kan je goed donkere en lichte kleuren onderscheiden.

Next task: find another twenty. 20! 😵 That was more difficult, although I was astonished to see how many colours and shades you can find in a picture.
Thereafter we had to arrange the colours from light to dark. Helpful is to make a picture and convert it to black and white. Then it is easier to distinguish lighter and darker colours.

Vervolgens breiden we met onze kleuren een lapje met blokjes waarin de kleuren van licht naar donker gaan.

Next we knitted a swatch in blocks in our colours from light to dark.

Intussen was het lunchtijd en kon er gekeuveld of dapper doorgebreid worden. Na de lunch kwam de moeilijkste opdracht: verdeel je afbeelding in blokjes en brei ze na, waarbij je elk blokje in de meest dominante kleur breit. Tsja, dat was minder simpel. Hoe bepaal je welke kleur je voor elk blokje gebruikt. De overheersende kleur gaf mij niet voldoende houvast. En hoe negeer je de vorm van je afbeelding. Mijn geest is niet creatief genoeg om vlot van een figuratieve afbeelding een abstracte afbeelding te maken.

In the meantime it was lunch time, although some of use knitted on sturdy.  After the lunch our most challenging task was given: divide your picture in blocks and knit your picture in coloured blocks. Using per block the colour that is most dominant in the block of the picture.

That wasn't easy for me. How to decide which colour is most dominant when there are several colours in it. And the shape of the picture? My mind isn't creative enough to transfer a figurative picture into something abstract.

Loret nam de tijd om bij iedereen - verschillende - keren langs te komen om tips te geven. Ik kreeg het advies om in het rond te breien ipv. blokjes te vormen, omdat mijn afbeelding al een ronde vorm had. Ok, weer aan de slag dus... en nog een keer, en nog een keer... ik lag er zelfs 's nachts van wakker, denkend hoe ik deze opdracht uiteindelijk tot een goed eind kon brengen. Het heeft zijn tijd nog geduurd, en helemaal tevreden was ik niet. Door de meerderingen was ik een beetje de verhoudingen in de afbeelding uit het oog verloren. En ik bleef moeite hebben met het figuratieve tgo. het abstracte. Maar een paar dagen na de workshop had ik een lapje dat ik als mijn eindresultaat beschouw. Benieuwd of Loret het goed vindt, en wat ik anders had kunnen doen. 

Loret came by several times to see if things were going well and to give some tips. She gave me the advise to knit in the round, as the waterlily already has a round shape. I started agian, ... and again, and again, ... I was even thinking about it at night! It took it's time and I'm not convinced that this is the result Loret wanted to see. Due to the increases I lost sight of the proportions of the picture. And I kept finding it difficult to think in an abstract form. After a few days I ended with a swatch that I consider to be my end result. Curious wat Loret thinks of it.

 

Aan het eind van de dag stelde iedereen zijn werk tentoon, er zitten pareltjes tussen!

Breiers die al eerder soortgelijke workshop bij Loret volgenden, werkten hun kleuren uit in een fair isle patroon.

At the end of the day everyone showed the result of the day, there were little gems amongst them! 

Knitters who followed earlier a workshop on colours by Loret , knitted their colours in a fair isle pattern.

 

In elk geval kijk ik tevreden op deze dag terug. Het was een geheel nieuwe insteek voor mij, dat gecombineerd met lustig breiende en kletsende breiers, kijken en leren van elkaar, lekker eten tussendoor, ... volgend jaar ben ik er weer!

Anyway, I can look back on a good day. For me, it was a complete new approach to knitting, combined with knitting and chatting knitters, learning from eachother, good food, ...I'll be back next year!