Starting Point

Eindelijk weer een blog over een afgewerkt project. Ik was een beetje van mijn planning afgeweken en toen kwam er ook nog echt zomerweer, mét een hittegolf. Bijgevolg werd er gebreid aan een slakkengangetje. Maar, de temperaturen zijn weer normaal en ik zit terug op schema.

Finally a blog about a finished project. I got sidetracked from my schedule and in addition to it we've got hot weather, we even had a real heat wave. No fun for a knitter, knitting went at a snail's pace. Gladly temperatures are back to normal, and I'm on track again.

De "kleine" afwijking van mijn planning heb ik te danken aan Joji Locatelli. Ik kende haar niet tot ik op Facebook zag dat ze een mystery knit-a-long (MKAL) organiseerde en ging even kijken bij haar ontwerpen. Mooie dingen maakte ze, maar nee, die Starting Point MKAL ging ik toch aan me voorbij laten gaan. Tot ik meer breiers over de Starting Point MKAL hoorde praten. Ook bij hen was er twijfel om mee te doen: nog zoveel projecten op de planning, maar ze heeft echt wel mooie ontwerpen... De twijfel ging snel over naar denken over garenkeuze en kleuren. Ook bij de stitchers van SnB-Leuven werd er druk gedacht en gepland, met als resultaat dat er maar liefst acht leden meededen! Op die manier werd het ook een beetje een SnB-Leuven MKAL.

The 'small' sidetrack I made was thanks to Joji Locatelli. I didn't know her untill I saw on Facebook that she was hosting a Mystery Knit-a-Long (MKAL), so I went looking for her designs. She makes lovely things, but no, I wasn't going to participate in this Starting Point MKAL. That was untill other knitters started talking about this MKAL. Some off them were also in doubt because of other ongoing projects, but soon everybody was talking about the right yarns and choosing colours. In our Stitch 'n Bitch group eight stitchers took part in this MKAL!

Ik ging dus overstag, met als enige voorwaarde dat ik enkel garen uit de voorraad mocht gebruiken. Die voorraad is nogal groot, dat merk ik aan een chronisch plaatsgebrek en merkte ik nog meer toen ik hem nog eens helemaal doorploegde. Er kwam ook wel wat schaamrood aan te pas. En toch, echt waar, kon ik niet tot de perfecte combinatie van vijf kleuren komen. Een compromis drong zich op: de Katia Olé New Duetto vond ik ideaal voor het verloopgaren, als ik daar nog vier kleuren bij zocht kwam het wel goed. Een kleur had ik alvast in voorraad, voor de drie andere mocht ik 'Jawollekes' bijkopen, zoals het Jawoll sokkengaren hier liefdevol genoemd wordt. 

So I gave in, on condition that I only could use yarn out of my stash. That stash is big, not to say huge, hence the chronical lack of space. I realised that again whilst rummaging through it, it made me shamefaced. Eventhough, I couldn't manage to find a suitable five colour combination. So I had to compromise: the Katia Olé New Duetto, was a suitable variegated yarn and I had a solid blue in stash to go with it. So I needed to buy three other solids. I allowed myself to buy for that 'Jawollekes' (Jawoolly's?), as I call the Jawoll sock yarn fondly.

 

Ik had al een blauw sokkengaren dat paste bij de Katia en kocht nog paars, oker en groen bij. In plaats van het groen had ik liever roestbruin gehad, het groen komt niet echt duidelijk voor in de Katia, al kan je in sommige kleurovergangen iets groenig zien.
Tijdens het breien sloeg de schrik me even om het hart toen ik het groen naast het oker breide, dat ging toch niet?! En toch, in het geheel van de sjaal kloppen de kleuren perfect. Naast een onverwacht project meteen ook een les in kleuren combineren. Mocht het roestbruin voorhanden geweest zijn, zou ik nu een donkere, sombere sjaal hebben.

So I bought purple, ochre and green to complete the palette. Instead of the green I would had rather a rust brown, as there is no real green appearing in the Katia. But that wasn't available in the right shade.
During the knitting I got worried, the green next to the ochre, wasn't that odd? But further on, I saw how the colours were working perfectly together. So besides an unexpected project, this was also a lesson in combining colours. And if the rust brown would have been available, I would have ended with a dark and sombre shawl.

 



Na kleuren kiezen kwam het breien. We wisten dat we met een rechthoekige sjaal zouden eindigen, dus was beginnen met twee driehoeken behoorlijk verrassend, na clue 2 had ik in het snuitje hoe deze sjaal gevormd zou worden en was ik in mijn nopjes met deze - voor mij nieuwe - constructie. Her en der hoorde ik immers wat gemor dat dit ontwerp niet origineel was en voorbeelden werden getoond. Inderdaad, deze constructie werd ook al door andere ontwerpers gebruikt. Je moet al heel erg gek doen om nog met een compleet nieuwe constructie op de proppen te komen, me dunkt. Uiteindelijk is het kleurgebruik en de gebruikte steken wel origineel van de ontwerper, je moet het maar kunnen!

After choosing colours it was time to knit. We knew that we would end with a rectangular shawl, so starting with two triangles was rather odd. After clue 2, I realised how this would work out and I loved the - new for me - construction. Although I heard some grumbling on the net about the fact that this wasn't an original construction. And indeed, I saw similar examples by other designers. But in my opinion, to find a complete new construction seems almost impossible. And in the end it is the use of colour and the choice of stitches that makes a pattern personal to a skilled designer.

Het breien verliep vlot, al wou ik in het begin ook nog doorwerken aan andere projecten, dus de tip om de draadjes intussen al in te stoppen liet ik even achterwege. En toen werd het warm, heel warm, wat later werd het zelfs heet, te heet om vlot door te breien. Andere lopende projecten werden aan de kant geschoven en na de hitte - en de boordsteek met verdraaide steken in clue 3 - ging het weer vlot. Al was er toch nog wel wat uitstelgedrag bij het instoppen van de vele draadjes. 

The knitting went wel, although at first I tried to keep up with other projects as well, so I skipped the tip to weave in ends on the go. And then it became hot, real hot, to hot to knit comfortably. So the other projects were moved aside. But after the hot weather and the twisted rib in clue 3, things went smoothly again. Although some procrastination occured at weaving in the many ends.

Met twee weken vertraging is mijn Starting Point aan zijn eindpunt gekomen. Gebreid op naalden 3mm werd hij 180 cm lang en 46 cm breed. Voor mij een ideale grootte. 

So, with a delay of two weeks my Starting Point MKAL has reached its endingpoint. Knitted on 3 mm needles it measures 180 cm in lenght and 46 cm in width, a good size to wear for me.