Toen collega Kim meldde dat ze zwanger was beloofde ik haar meteen sokjes. Om niet te hard van stapel te lopen plande ik ze tegen haar twaalfde zwangerschapsweek. Het zoeken naar het schattigste patroontje kon alvast beginnen. Ik wou iets voor een pasgeboren baby, een echt klassiek babysokje dus. Maar niet te klassiek. De sokjes vlogen me om de oren op Ravelry, maar die van Epipa waren onmiddellijk favoriet. Ze zijn lief en zacht en toch ook een beetje stoer.
Intussen kregen we een eerste vroege echo van de baby in spe te zien, het leek toen wel wat op een klein molletje. Dus sindsdien noemen we de baby liefdevol Molleke.
Ondertussen hoorde ik ook wat meer over de smaak van mama Kim, geen te felle kleuren. Eerder wat neutraal klassiek. Hoewel het voor een meisje wel wat kleuriger zou mogen zijn. Dat is handig om weten natuurlijk. Een aangezien we nog niet weten of Molletje een meisje of een jongen zal zijn hield ik de kleur dus bescheiden. Uit de sokkenwoldoos toverde ik nog een rest Seta/Cashmere van Lana Grossa in jeansblauw.
En al zeg ik het zelf, ik vind de sokjes erg geslaagd. Het patroon zit ook erg leuk in elkaar: de beentjes worden in het rond gebreid, vervolgens brei je de bovenvoet apart terwijl de hielsteken wachten. Daarna neem je aan de zijkanten steken op om de hoogte van het slofje weer in het rond te breien.
When colleague Kim announced that she is pregnant, I immediatly promissed her
to knit socks for the baby. I didn't want to be too hasty, so I planned
to get them ready in her 12th week of pregnancy. The search for the
cutest pattern could start. I wanted something for a newborn, a really classic baby bootie, but not too classic. Ravelry bombarded me with ideas, but those of Epipa were my immediate favorite. They are cute and sweet, but also a bit sturdy.
Meanwhile we saw the picture of an early scan from the baby, it looked a bit like a little mole. From then on its affectionate name is 'Molleke' (little mole).
Whilst talking about the baby I found out more of the taste in
clothes of Kim for babies. She doesn't like too bright colours, but
rather classic neutral colours. For a girl it can be a bit brighter.
That is handy to know, and since we don't know yet if te baby will be
girl or a boy I kept the color modest. From out of the sock wool box I
conjured a leftover of Seta/Casmhere from Lana Grossa in the colour jeans.
If I do say so myself, I find the socks really good. The pattern is nicely put together: the leg is knitted in the round, then you knit the instep on two needles, whilst the heel stitches are waiting. After that you pick up stitches from the edge of the instep and knit those again in the round thogether with the toe and heel stitches, to knit the height of the bootie.
Next
you knit the sole from toe to heel, meanwhile knit the latest stitch of
each row together with a sidestitch. At last darn the sole stitches
with the heel stitches and....ready!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten