Abigail: een top down mouwloos vest - a top down sleeveless vest

Per toeval kwam ik het patroon Abigail van c2knits tegen op Ravelry. Nu ja, 'toeval' menig uur wordt snuffelend op Ravelry doorgebracht!
Het sprak me meteen aan, de eenvoud van het model en het feit dat het top down gebreid werd, geen naden dus. Een ideaal tussendoor project, even doorwerken en klaar! Ik koos Bingo Print in blauwtinten van Lana Grossa, blauw is altijd goed, dit ging echt een 'wil-ik-alle-dagen-aan-vestje' worden.

By accident I came by the  Abigail  pattern by c2knits on Ravelry. Well, by 'accident', quite some time is spend nosing on Ravelry!
It really appealed to me, the simpleness of the model and the fact that it is knitted top down: no seams to stitch! An ideal in between project, a bit of sturdy knitting and done! I choose to knit the vest in Bingo Print blue shades by Lana Grossa. Blue is always good, this was going to be a 'I-want-to-wear-this-every-day-vest'.

Snel een proeflapje gebreid. Ik zal eerlijk zijn, ik heb een klein stukje gebreid een beetje opgemeten en besloten dat als ik maat M nam, alles perfect zou zitten. Bovendien heb je bij het top down breien het voordeel dat je makkelijk kan passen en zelf kan bepalen waar je armsgat eindigt. Maar dat passen valt nog wel een beetje tegen, je hebt toch niet 100% zicht op hoe het in het geheel zal uitvallen. Dus toen mijn snel projectje in de eindfase zat, besloot ik opnieuw te beginnen: het leek me wel erg krap en bovendien had ik redelijk grote gaten bij het armsgat. Voor de gaten vond ik een eenvoudige oplossing: de eerste en de laatste steek kruisen.

Quickly I've knitted a swatch. OK, I will be honest, I've knitted a little piece, measured it a bit and decided that seize M would do. Besides, when top down knitting it is easy to fit and adjust things. That fitting in between was a bit of a disillusion, it didn't gave me a good idea of how the whole thing would fit. I think you need a bit of practice of that. So, when my little in between project was almost finished, I decided to frog it. It seemed a bit too tight and I had quite big holes at the armpits. For the holes I found an easy solution, just cross the first and last stitch.

Gezwind begon ik opnieuw en wijzigde het aantal op te zetten steken en meerderde tot de armsgaten - naar mijn gevoel - goed waren.
Mijn gevoel bedriegt me soms...in dit geval zelfs redelijk ernstig. Het vest is gewoon te groot. Ik had helemaal niet meer steken moeten opzetten en sneller moeten stoppen met meerderen. Het is dus geen 'wil-ik-alle-dagen-aan-vestje' geworden.
Maar vond ik het top down breien leuk en wil dat zeker nog een keer een kans geven. En het vestje...tsja, ik zal het af en toe wel eens aandoen, tenzij ik iemand vind wie het beter past.

Swiftly I started again, changed the number of stitches to cast on and increased untill I found the armholes - to my feeling - were ok. Sometimes my feeling is deceiving me...quite severe this time. The vest is simply too big, it feels baggy. I shouldn't have cast on more stitches and I should have stopped sooner with the increases.  It didn't became that 'I-want-to-wear-this-every-day-vest' at all.
But in fact I liked the top down knitting and will give that surely another try. And the vest...oh well, I will wear it now and then, unless I find somebody whom it fits better.