Fair Islesokken en een sjaal voor oma Maria

Zaterdag ging de cursus Fair Islesokken breien van start in 't Wolwinkeltje. Het Fair Islemotief is dat van de Caithness Socks van Rowan, de voet van de sok wordt gebreid naar het favoriete model van Gerda. De meesten breien de sokken in Rowan Tweed, maar ik had nog twee bollen Meilenweit 50 Seta/Cashmire in een soort paars en besloot er enkele kleuren bij te kopen: ecru, zachtgroen en jeansblauw. Een echt Inge-palet constateerde ik achteraf. Een mens wordt op den duur herkenbaar aan zijn kleuren.
Wol en keuren kiezen is altijd een vrolijk gebeuren, maar de Fair Isle ademde nu wel heel zwaar in mijn nek. Ik maakte er al kennis mee in de cursus van de Jubilee Throw en wist dus dat het niet min was. Ik troostte me met de gedachte dat je bij het rondbreien enkel rechts breit, dat het dus makkelijker ging zijn. En ja...ja...het lijkt op Fair Isle...

Al zitten er nog vreemde steken en steken - en dan vooral hun kleur - die lijken te verdwijnen tussen. Heb al overwogen om opnieuw te beginnen, maar heb besloten om eerste de twee benen af te breien. Pas als er een duidelijk merkbaar verschil is tussen het eerste en tweede been doe ik het eerste opnieuw. Zo'n eerste Fair Isleproject hoeft immers nog niet perfect te zijn probeer ik me voor te houden. En het zijn sokken, geen megaproject zoals de Jubilee Throw, die wil ik perfect bijna perfect hebben.

Wordt vervolgd...

Naast het gezwoeg op de Fair Isle werkte ik intussen een sjaal af. De oma van de buurjongens werd eind september 70 en toen deze datum al voorbij was, viel me in dat dat een goede reden was om in de wolvoorraad en de voorraad patronen te duiken. Het werd een Three Sisters Scarf gebreid met een bol Jawoll Magic van Lang in herfsttinten.

Het lacepatroon is snel en makkelijk te breien, maar ik had de sjaal toch wat breder en langer gewild. Maar ja, 1 bol is 1 bol, dus ik moest het er mee doen. En volgens het patroon was 400m genoeg. Besef nu dat ik eigenlijk de sjaal niet nagemeten heb. Snel nog even doen... Dat valt mee, breedte komt quasi overeen en hij is dik 25 cm langer. Na het blocken toch. Dat heb ik namelijk netjes gedaan. Ik vind het een heel gedoe en ik heb niet de plaats noch het materiaal ervoor. Maar soms heb ik van die geniale invallen! Ik heb een ligbed met een doek van textileen (zo van dat fijn geweven plastic). Het is een ligbed van 'jan-mijn-voeten': als je er op gaat liggen zak je door tot op de ijzeren staven van de steunen en dat ligt niet echt lekker. En de rugleuning blijkt onverstelbaar, hij is wel verstelbaar maar dat is maar tot je op de zetel gaat zitten, dan zakt de boel gewoon helemaal plat weg. Het is was dus een sta in de weg. Tot mijn geniale inval: het is een prima ondergrond om op te blocken! Een gestreepte dekbedovertrek - handig die lijnen! - erop en voila, blocken maar!
Wat ik me wel afvraag: hoe leg je dat blockproces uit als je zo'n sjaal cadeau doet? Zo van: 'Ja hoor, de sjaal kan gewassen worden, maar dan moet je hem daarna wel opnieuw blocken. Dat doe je op een ondergrond en een massa kopspelden.' Zo'n cadeau lijkt me dan opeens een block aan het been te worden. Hoe doen jullie dat? Geven jullie er blockinstructies bij?