Maar een mens moet zijn doelen soms wat verleggen.
Toen ik bij 't Wolwinkeltje aankwam stond er een tafel en stoelen buiten, op de tafel patchworkboeken en -materiaal, achter de tafel Hilde, de 'patchworkjuf'. Rosemie kwam ook net buiten met de vraag om bij Hilde te gaan zitten en de boodschap: hier maak dit maar. Ik kreeg een pakketje voor een log cabin speldenkussentje in mijn handen geduwd.
De bolletjes wol moesten noodgedwongen wachten. Er moest ook nog snel een bril gehaald worden, want ik vergat de mijne op het werk. En voor ik het wist was ik dus aan het patchen...
Onder het alziend en soms vóórziend oog van Hilde. Maar ik morde niet, het was gezellig en ik leerde meteen de paper piecing techniek, die had ik nog nooit gebruikt. Bovendien was het alweer een paar maanden geleden dat ik patchte, shame on me! Het werd dus hoog tijd om er weer in te komen, want overmorgen begint er een nieuwe cursusreeks.
Dus ik maakte het speldenkussen braafjes af. De stoffen zijn van Kaffe Fasset en ik vulde het kussentje met restjes fiber fill en gedroogde lavendel.
Gelukkig toverde Luk een doos tevoorschijn waarin ik de buit kon verzamelen.
En die buit was weer goed!
Weer meer dan genoeg materiaal voor nieuwe ideeën en projecten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten