Garen: Lana Grossa Seta/Cashmere & Regia Silk |
Fair isle is mooi, het breien ervan een corvee. Althans voor mij. Ik breide met de tweehandige techniek, en daar werd flink mee geworsteld. Maar het werd wel 'iets'. Al zagen de motiefjes er tot mijn verbijstering zo rommelig uit. Ik deed het nochtans zoals het hoorde dus ik zette stug door. Het zou wel iets met oefening en kunst baren enzovoort te maken hebben.
Toen het eerste been af was, wou ik het resultaat wel eens om mijn been zien...
Ahum...het been was niet over mijn hiel te krijgen. Bij de effen rijen tussen de motiefjes werd de draad van de motiefjes netjes zoals het hoort meegenomen. Nu ja, niet helemaal zoals het hoort blijkbaar want daar knelde
Zucht...het zat echt niet mee!
Maar koppigheid zit me in het bloed, dus ik begon opnieuw. Het breiwerk na elke naald even flink oprekkend. Sok één was af.
Intussen had ik wat op internet gezocht over fair isle en problemen die zich kunnen voordoen. Ik vond een artikel over de dominantie van een kleur: de kleur die 'de kortste weg' gebruikt wordt het meest dominant. Of zoiets...het klonk allemaal nogal ingewikkeld en ik zou het later nog wel eens herlezen en tot me door laten dringen. Zoals dat dan gaat vergat ik de link ergens te noteren en is herlezen er nog steeds niet van gekomen.
Toch bleef het een beetje in mijn brein hangen, hoe je de langste en de korste weg van het garen bekijkt ging mijn petje te boven, maar als ik nu eens van hand wisselde? Dus het motief met de rechterhand breien in plaats van zoals bij de eerste sok met de linkerhand.
En raar maar waar, het gaf een ander effect, nog niet helemaal zoals ik het wou, maar lang niet meer zo rommelig.
Na veel gezucht en gemor heb ik nu een paar fair isle sokken. Wat rommelig nog, maar dat mag bij een pas aangeleerde techniek. Trouwens, wie zal me aan de voeten gaan liggen om de motiefjes in detail te bekijken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten